Henry Temple: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎Rezygnacja i powrót na stanowisko: poprawa literówek, replaced: sie → się
Garsya (dyskusja | edycje)
lit.
Linia 54:
Rewolucje jakie przetoczyły się przed Europę w [[1830]] r. poważnie zachwiały systemem równowagi europejskiej wypracowanym po klęsce Napoleona. [[Rewolucja lipcowa we Francji|Rewolucja lipcowa]] we [[Francja|Francji]] obaliła dynastię [[Burbonowie|Burbonów]]. [[Zjednoczone Królestwo Niderlandów]] utraciło prawie połowę swojego terytorium, na którym powstała niepodległa [[Belgia]]. [[Portugalia]] stała się areną wojny domowej, na krawędzi której stanęła również [[Hiszpania]], gdy następczynią tronu ogłoszono malutką córkę [[Ferdynand VII Hiszpański|Ferdynanda VII]]. W [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwie Polskim]] rozpoczęło się [[Powstanie listopadowe|powstanie]], które rychło przekształciło się w wojnę z [[Rosja|Rosją]]. Ruchy rewolucyjne pojawiały się również na terenie Niemiec i Włoch. W takiej sytuacji znalazł się nowy minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii, państwa, które uważało się za głównego gwaranta równowagi europejskiej. Działania które podjął lord Palmerston, głównie w sprawie belgijskiej, przyniosły mu spory dyplomatyczny sukces.
 
Po ogłoszeniu niepodległości przez Belgię król Niderlandów [[Wilhelm I (król Niderlandów)|Wilhelm I Orański]] doprowadził do zwołania w [[Londyn]]ie konferencji mocarstw na którym rozstrzygnąć miała się sprawa zbuntowanego kraju. Palmerston działał tam na rzecz utrzymania niezależności Belgii, aby groźbą inwazji wojsk państw Świętego Przymierza nie zmusić Belgów do przyłączenia się do [[Francja|Francji]]. Polityka PalmestonaPalmerstona przyniosła ostatecznie sukces w sprawie niepodległości Belgii, której królem został spokrewniony z wieloma europejskimi monarchami [[Leopold I Koburg]].
 
=== Francja i Hiszpania, lata 30. XIX wieku ===