Janusz Przymanowski: Różnice pomiędzy wersjami

|data urodzenia = [[20 stycznia]] [[1922]]

|data śmierci = [[4 lipca]] [[1998]]

|lata służby = od [[1943]]

|odznaczenia = {{order|OOP|KKO}} {{order|OOP|KK}} {{order|OKG|3}} {{order|OSP|2}} [[Plik:POL Krzyż Walecznych BAR.svg{{order|40pxKW|Krzyż Walecznych]]1Z}} {{order|KZ|Z}} {{order|KZ|S}} {{order|MKEN}} [[Plik:POL Order Uśmiechu BAR.png{{order|30px|OrderOU}} Uśmiechu]] [[Plik:40 years of victory rib.png{{order|30px|Medal 40SU-lecia Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (ZSRR)]]M40ZWWO}}

|polityk = Janusz Przymanowski

|od = [[23 marca]] [[1980]]

|do = [[31 sierpnia]] [[1985]]

Skończył Gimnazjum im. Stefana Żeromskiego w Warszawie. Był uczestnikiem [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] w 1939; maturę zdał w 1940 w Szkole nr 21 w [[Brześć|Brześciu nad Bugiem]]. W latach 1940–1943 [[Internowanie|internowany]] i więziony przez władze sowieckie pracował w [[kamieniołom]]ie [[bazalt]]u, w fabryce metalurgicznej, w [[sowchoz]]ie i w [[kołchoz]]ie jako traktorzysta.

W 1961 awansowany do stopnia [[pułkownik]]a. W latach 1962–1964 członek warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] (należał do tej partii przez cały okres jej istnienia). W latach 1959–1964 studiował i ukończył Wydział Historii [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. W latach 1980–1985 był [[poseł|posłem]] na Sejm PRL. Deklarował się nie tylko jako zwolennik wprowadzenia w Polsce [[Stan wojenny w Polsce 1981-1983(1981–1983)|stanu wojennego w grudniu 1981]]<ref name="GW">{{Cytuj stronę|url=http://niniwa22.cba.pl/gdzie_sa_chlopcy_z_tamtych_lat.htm|tytuł=Gdzie są chłopcy z tamtych lat...|opublikowany="Gazeta Wyborcza"|data=23 grudnia 1994}}</ref>, ale, jako poseł na Sejm aktywnie brał także udział w budowaniu w kręgach partyjnych atmosfery zagrożenia rzekomą zemstą [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” w latach 1980–1989|"Solidarności"]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://wyborcza.pl/alehistoria/1,146281,18255589,Sejm_w_Polsce_Ludowej__Non_possumus_posla_Zawieyskiego.html?disableRedirects=true|tytuł=Sejm w Polsce Ludowej. Non possumus posła Zawieyskiego|autor=[[Paweł Smoleński]]|data=2016}}</ref>:

Przez wiele lat był członkiem Rady Naczelnej [[Związek Bojowników o Wolność i Demokrację|ZBoWiD]]. W latach 1988–1990 członek [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa|Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]]<ref>[{{cytuj stronę|url=http://www.radaopwim.gov.pl/media/pliki/sklad_Rady_OPWIM_1988_2011.pdf ''|tytuł=Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011''] |opublikowany=radaopwim.gov.pl [dostęp 2011-11-06]}}</ref>.

''– Niech mi pan, panie Michale, pozwoli to zrobić'' – poprosił<ref>[{{cytuj stronę|url=http://www.rp.pl/artykul/80047-Rowiesnicy.html ''|tytuł=Rówieśnicy''|autor=Krzysztof – artykuł Krzysztofa Masłonia o Pawle Jasienicy iMasłoń|opublikowany=rp.pl|data=30 Januszugrudnia Przymanowskim]2007}}</ref>.

Książką, którą pisarz sprzedawałby w ZSRR, mogłaby być zapewne „Czetyre''Czetyre tankista i sobaka”sobaka'', która cieszyła się dużym powodzeniem u naszych ówczesnych wschodnich sąsiadów. Na spotkania z aktorami i twórcami polskiego serialu o przygodach czołgistów i psa "Szarika" przychodziły tłumy. Książka doczekała się czterech wydań w ZSRR. Podobnie w [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] wydano cztery edycje książki pod tytułem "''Vier Panzernsoldaten und ein Hund"'', w [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] sześć wydań "''Pancernych"'', a w [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] 17.

* [[Order Uśmiechu]] (przyznany na wniosek dzieci w 1968, a odebrany z legitymacją nr 2 w dniu 2 marca 1969 roku w [[Pałac Kultury i Nauki|Pałacu Kultury i Nauki]] w Warszawie)

* [http://www.money.pl/archiwum/wiadomosci_agencyjne/iar/artykul/10;rocznica;smierci;janusza;przymanowskiego,121,0,353145.html ''10. rocznica śmierci Janusza Przymanowskiego''], money.pl