Sekretarz stanu (Polska): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie
Usunięcie powtórzenia: "nazywani są zwykle nazywani"
Linia 11:
Sekretarze stanu w ministerstwach wchodzą w skład [[Komitet Stały Rady Ministrów|Komitetu Stałego Rady Ministrów]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Stały Komitet Rady Ministrów|data dostępu=2016-06-25|opublikowany=Biuletyn Informacji Publicznej Rady Ministrów i Kancelarii Prezesa Rady Ministrów|url=https://bip.kprm.gov.pl/kpr/bip-rady-ministrow/organy-pomocnicze/inne-organy-doradcze-po/2460,Staly-Komitet-Rady-Ministrow.html}}</ref>.
 
Sekretarze stanu pracujący w ministerstwach nazywani są zwykle nazywani wiceministrami<ref>{{Cytuj|tytuł=Poseł Michał Wójcik nowym wiceministrem sprawiedliwości|data=2016-04-29|data dostępu=2016-06-25|opublikowany=wiadomosci.onet.pl|url=http://wiadomosci.onet.pl/kraj/posel-michal-wojcik-nowym-wiceministrem-sprawiedliwosci/nrexv3|język=pl-PL}}</ref><ref group="uwaga">Termin „wiceminister” pojawia się również w prawie, ale tylko w odniesieniu do podsekretarzy stanu (ustawa z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe). </ref>. Sekretarze stanu pracujący w kancelariach prezydenta i premiera nazywani są odpowiednio ministrami w kancelarii prezydenta i ministrami w kancelarii premiera<ref>{{Cytuj|tytuł=Adam Lipiński - minister w KPRM ds. kontaktów z parlamentem [SKŁAD RZĄDU]|data dostępu=2016-06-25|opublikowany=wyborcza.pl|url=http://wyborcza.pl/1,75398,19162476,adam-lipinski-minister-w-kprm-ds-kontaktow-z-parlamentem.html?disableRedirects=true}}</ref>.
 
Zwyczajowo wiceministra i podsekretarza stanu tytułuje się grzecznościowo ministrem dla podwyższenia ich godności<ref>Marek Łaziński: ''O panach i paniach. Polskie rzeczowniki tytularne i ich asymetria rodzajowo-płciowa''. Warszawa, PWN, 2006, s. 80</ref>, także w okresie, kiedy skończyli już pełnić swoją funkcję<ref>Joanna Modrzyńska: ''Protokół dyplomatyczny, etykieta i zasady savoir-vivre’u''. Warszawa: Wolters Kluwer, 2014</ref>.