José Manuel Barroso: Różnice pomiędzy wersjami

[[Wybory do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku|Wybory do Parlamentu Europejskiego w 2004]] przyniosły zwycięstwo [[Europejska Partia Ludowa|Europejskiej Partii Ludowej]]. EPP dążyła do wyłonienia przewodniczącego Komisji Europejskiej ze swoich szeregów. Wybór padł na urzędującego premiera Portugalii, którego zaakceptowała [[Rada Europejska]]<ref name="prin">{{Cytuj stronę|url=https://lisd.princeton.edu/jos%C3%A9-manuel-barroso-president-european-commission-delivers-policy-address-lisd|tytuł=José Manuel Barroso, President of the European Commission, Delivers Policy Address at LISD|opublikowany=princeton.edu|data dostępu=2016-04-11|język=en}}</ref>. 22 lipca 2004 uzyskał wotum zaufania w [[Parlament Europejski|Europarlamencie]]<ref name="pe">{{Cytuj stronę|url=http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+IM-PRESS+20090911IPR60583+0+DOC+XML+V0//EN|tytuł=MEPs elect Barroso to a second term as Commission President|data=16 września 2009|opublikowany=europarl.europa.eu|data dostępu=2016-04-11|język=en}}</ref>. Jego [[Pierwsza Komisja José Barroso|pierwsza komisja]] rozpoczęła urzędowanie 22 listopada 2004. Po [[Wybory do Parlamentu Europejskiego w 2009 roku|kolejnych eurowyborach w 2009]] zaproponowano jego reelekcję na drugą kadencję. 22 września tegoż roku decyzję tę zaaprobował Parlament Europejski VII kadencji<ref name="pe"/>. [[Druga Komisja José Barroso|Druga komisja]] José Manuela Barroso urzędowała od 10 lutego 2010 do 31 października 2014. W okresie urzędowania prowadzono dalsze negocjacje akcesyjne, w tym zakończono procesy przyjmowania do [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] Rumunii i Bułgarii (w okresie I kadencji) oraz Chorwacji (w okresie II kadencji)<ref name="b1"/>. Przyjęto w tym czasie zakładający reformę unijnych instytucji [[traktat lizboński]], a także podejmowano działania celem przeciwdziałania zapoczątkowanemu w 2007 światowemu [[Kryzys finansowy od 2007|kryzysowi finansowemu]]<ref name="b1"/>.

 

 

== Życie prywatne ==