Manicheizm: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:ManichaeismSpread.jpg|thumb|Rozprzestrzenianie się Manicheizmumanicheizmu (300– 500300–500 n.e.).]]

Dzieje świata wgwedług manichejczyków polegały na ciągłym uwalnianiu duszy z ciemności ku światłości (dusza przebywała w ciemności), natomiast grzechem był każdy kontakt z materią. Również prokreacja była uważana za złą, ponieważ w wyniku poczęcia dziecko, istniejące dotąd jako eon, musiałoby przyjąć powłokę cielesną, a materia była zła. Manichejczycy nie uznawali krzyża za symbol oddania i cierpienia Jezusa za zbawienie ludzi, lecz za symbol krzywdy i zepsucia ludzkiego, jako że jest to narzędzie, materia.

W odróżnieniu od innych nurtów [[gnostycyzm]]u manicheizm miał ambicję religii uniwersalnej, nie zarezerwowanej jedynie dla wtajemniczonych. Mani prowadził działalność misyjną. Po próbach zdobycia wyznawców wśród buddystów w południowo-wschodnim [[Iran]]ie, Mani powrócił do Persji, gdzie pod przychylnym okiem [[Szapur I|Szapura I]], władcy [[Sasanidzi|państwa perskiego]], i jego urzędników zdobywał swoich wyznawców w Persji. Przewodzona przez Maniego religia manichejska zaczęła zdobywać wyznawców także poza granicami imperium. Po blisko ćwierćwieczu zmienił się stosunek władz do manicheizmu, głównie ze względu na konflikty z hierarchami oficjalnej religii – [[Zaratusztrianizm|zoroastryzmu]]. Z ich inicjatywy około roku [[276]] r. Mani został stracony. Manichejczycy byli w [[Cesarstwo Rzymskie|Cesarstwie Rzymskim]] zwalczani zarówno przez władzę, jak i jeszcze silniej przez chrześcijańską ortodoksję. Również muzułmanie nie tolerowali ich, wyznaczając do ich ścigania specjalnych inkwizytorów. Manicheizm najbardziej trwale zakorzenił się we wschodnim Turkiestanie (w roku 1000 tam istniały najsilniejsze wspólnoty), był też w średniowieczu przez krótki okres oficjalną religią państwa [[Ujgurzy|Ujgurów]], a w [[Chińska Republika Ludowa|Chinach]] przetrwał do XIV wieku (wyznawców manicheizmu spotkał tam [[Marco Polo]])<ref> Steven Runciman, ''Manicheizm średniowieczny'', s. 30 Wydawnictwo ``Ksiaznica`` Sp. z o.o.</ref>.