Jan Freyman: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
BlackBot (dyskusja | edycje)
m →‎Życie prywatne: popr. tech. przypisów przy użyciu AWB
Linia 19:
Ukończył Gimnazjum im. ks. J. Poniatowskego (matura w 1922 roku) i studia na [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie|SGGW]] w [[Warszawa|Warszawie]], uzyskując dyplom inżyniera-leśnika w 1930 roku. Uzupełnił studia w Instytucie Nauki Organizacji Pracy. Odbył praktykę w dyrekcji warszawskiej lasów państwowych (w 1922 roku) i w zakładach przemysłu drzewnego w [[Dania|Danii]] w 1925 roku{{r|S}}{{r|C}}.
 
Do 1914 roku mieszkał i uczył się w [[Kiszyniów|Kiszyniowie]] i [[Łódź|Łodzi]], na początku [[I wojna światowa|I wojny światowej]] mieszkał w rodzinnym majątku Swida. W latach 1917–1919 należał do [[Polska Organizacja Wojskowa|POW]] na [[Ukraina|Ukrainie]] i w [[Besarabia|Besarabii]] oraz do Drużyny Harcerskiej im. T. Kościuszki w Kiszyniowie. W 1919 roku dotarł (przez [[Bukareszt]] i [[Budapeszt]]) do Krakowa (gdzie działał w VI Drużynie Harcerskiej), a następnie Warszawy (działał w XIV i XX Drużynie Harcerskiej). W czasie [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]] w latach 1920–1921 walczył ochotniczo w [[205 Pułk Piechoty (II RP)|205. pułku piechoty]] i [[2 Pułk Ułanów Grochowskich|2. pułku ułanów Grochowskich]]. Był ranny w czasie bitwy pod [[Miastkowo|Miastkowem]] i został zwolniony do rezerwy jako uczeń-żołnierz [[21 Pułk Piechoty "Dzieci„Dzieci Warszawy"Warszawy”|21. pułku piechoty]]. W 1929 roku dostał awans na stopień [[podporucznik]]a rezerwy [[Wojsko Polskie (II RP)|WP]].
 
Podczas studiów pracował w harcerstwie i organizacjach szkolno-akademickich m.in. był: wiceprezesem Akademickiego Koła Pracy Naukowej SGGW, członkiem Kuratorium Ognisk Akademickich dla Polaków z Rusi, prezesem Ogniska Akademickiego PCK i wiceprezesem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy, dyrektorem 4 burs: w PCK (dla ucznia-żołnierza), w Polsko-Amerykańskim Komitecie Pomocy Dzieciom (dla młodzieży z kresów), w Centralnym Związku Osadników i Polskim Towarzystwie Emigracyjnym. W latach 1930–1935 pracował w Sekretariacie Generalnym [[Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem|BBWR]] (gdzie był radcą ds. leśnych). Od 1933 roku był członkiem Warszawskiego Klubu Społeczno-Ekonomicznego. Był współtwórcą i wiceprezesem Wydziału Wykonawczego Organizacji Młodzieży Pracującej i członkiem zarządu Instytutu Szerzenia Praktycznej Wiedzy Przemysłowej{{r|BS}}.
 
W 1935 roku został wybrany 90 598 głosami z listy państwowej w okręgu nr 55 obejmującym powiaty: [[Powiat piński (II Rzeczpospolita)|piński]], [[Powiat łuniniecki|łuniniecki]] i [[Powiat stoliński|stoliński]]. Kandydowanie z okręgu, z którego nie pochodził, wzbudziło lokalne kontrowersje{{r|K}}.
 
W [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej IV kadencji (1935-19381935–1938)|IV kadencji]] pracował w komisji budżetowej (w której był zastępcą członka od grudnia 1936 roku), oświatowej i rolnej. W czerwcu 1938 roku został wybrany do specjalnej komisji ds. aprowizacji{{r|S}}{{r|BS}}.
 
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] walczył w stopniu [[porucznik]]a w [[2 Korpus Polski (PSZ)|II Korpusie PSZ na Zachodzie]]. Po wojnie pozostał na uchodźstwie w [[Kanada|Kanadzie]]{{r|BS}}.