Stefan Bałuk: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Życiorys ==

 

Po ataku Niemiec na Polskę, 6 września 1939 r. zgłosił się ochotniczo do [[Kadra 9 Batalionu Pancernego|Kadry 9 Batalionu Pancernego]] w [[Lublin]]ie, przekształconego w Ośrodek Zapasowy Broni Pancernej nr 2. Z jednostką tą wycofywał się na wschód. Wykonał wówczas, we Lwowie, swoje pierwsze wojenne zdjęcia, przedstawiające budynki zbombardowane przez Luftwaffe. Podczas próby ewakuacji na [[Węgry]] aresztowany przez wojska radzieckie, po czym zwolniony; kolejny raz aresztowany w [[Worochta|Worochcie]], zdołał uciec i następnie przedostać się przez Węgry, [[Rumunia|Rumunię]] i [[Bejrut]] do [[Francja|Francji]] (20 grudnia 1939). Został wcielony do formowanego tam Wojska Polskiego – [[10 Brygada Kawalerii Pancernej we Francji|10 Brygady Kawalerii Pancernej]] płk. [[Stanisław Maczek|Maczka]], następnie [[10 Pułk Strzelców Konnych (II RP)|10 Pułku Strzelców Konnych]]{{odn|Kopf|1994|s=17}}. Po klęsce Francji ewakuowany do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], służył początkowo w 10. Brygadzie Kawalerii Pancernej szkolącej się w [[Szkocja|Szkocji]], po czym w maju 1942 r. zgłosił się na Oficerski Kurs Doskonalący Administracji Wojskowej. Pod tą nazwą funkcjonowało szkolenie wywiadowczo-dywersyjne [[cichociemni|cichociemnych]] w Szkoła Wywiadu w [[Glasgow]]. Przeszedł kurs w Polskiej Sekcji Spadochronowej. Złożył przysięgę jako żołnierz [[AK]]. W 1943 roku otrzymał awans na podporucznika.

 

{{SORTUJ:Bałuk, Stefan}}

[[Kategoria:Cichociemni]]

[[Kategoria:Członkowie Kapituły Orderu Virtuti Militari (III Rzeczpospolita)]]