Astat: Różnice pomiędzy wersjami

Istnienie astatu zostało przewidziane przez Mendelejewa, który nazwał pierwiastek "eka„eka-jodem"jodem”. Ponieważ [[układ okresowy pierwiastków]] był znany od dawna, uczeni starali się zapełnić lukę w grupie 17, poszukując fluorowca następującego po jodzie. Pierwiastek po raz pierwszy otrzymali [[Dale Corson]], [[Kenneth MacKenzie]] i [[Emilio Segrè|Emilio Segré]] w [[University of California, Berkeley|Berkeley]] w [[1940]] roku. Bombardowali oni ²⁰⁹[[bizmut|Bi]] [[promieniowanie alfa|cząstkami alfa]]. Metodą tą wytwarza się astat również obecnie. Nazwa pierwiastka pochodzi od [[język grecki|greckiego]] ''astatos'', co znaczy nietrwały.

Ze względu na krótkie czasy życia izotopów astatu (czas połowicznego rozpadu najtrwalszego izotopu to niewiele ponad 8 godzin), wiele właściwości pierwiastka pozostaje bliżej niezbadanych. Wiadomo jednak, że jest on łatwo lotny i rozpuszcza się w niektórych [[Związki organiczne|substancjach organicznych]]. Właściwości astatu zbadane w [[spektrometria mas|spektrometrach mas]] są zbliżone do właściwości pozostałych halogenów, zwłaszcza [[jod]]u, przy czym astat wykazuje więcej właściwości metalicznych. Badania teoretyczne sugerują, że (pod ciśnieniem atmosferycznym, w odróżnieniu od pozostałych fluorowców) pod ciśnieniem atmosferycznym, w fazie skondensowanej, może on być metalem<ref>{{Cytuj pismo|tytuł = Condensed Astatine: Monatomic and Metallic|czasopismo = Phys. Rev. Lett.|wolumin = 111|wydanie = 11|rok = 2013|nazwisko = Hermann|imię = Andreas|imię2 = Roald|nazwisko2 = Hoffmann|autor3 = N. W. Ashcroft|doi = 10.1103/PhysRevLett.111.116404}}

Astat do badań laboratoryjnych jest otrzymywany poprzez bombardowanie [[bizmut]]u-²⁰⁹Bi [[promieniowanie alfa|cząstkami alfa]], czyli jądrami [[hel (pierwiastek)|helu]]. W zależności od energii cząstek, otrzymywane są relatywnie najtrwalsze izotopy ²⁰⁹At – ²¹¹At:

Astat-Izotop ²¹¹At, o okresie połowicznego zaniku 7,2 godziny, ma zastosowanie w [[radioterapia|radioterapii]] jako emiter cząstek alfa o małym zasięgu, przez coktóre oddziałują one na zmianę nowotworową, nie uszkadzając okolicznych zdrowych tkanek.

Astat jest homologiem [[jod]]u i w przypadku dostania się do organizmu gromadzi się w [[tarczyca|tarczycy]] i [[jajniki|jajnikach]]. Dopuszczalne [[skażenie promieniotwórcze]] astatem-izotopem ²¹¹At zostało ustalone na 0,7 k[[bekerel|Bq]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = 1000 słów o atomie i technice jądrowej | autor = Ryszard Szepke | wydawca = Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej | rok = 1982 | język = pl | isbn = 8311067236}}</ref>.

|1,21 [[godzina|godz.]]h

|1,6 godz.h

|5,4 godz.h

|8 godz.h

|7,2 godzh