Chłopi: Różnice pomiędzy wersjami

Podobnie było i w [[Starożytny Rzym|Rzymie]]: we wczesnym okresie historii chłopi byli warstwą odgrywającą znaczną rolę w życiu gospodarczym i politycznym kraju, lecz poczynając od III wieku p.n.e. tworzenie się [[latyfundium|latyfundiów]] opartych na taniej pracy niewolniczej powodowało upadek drobnych gospodarstw. Zniszczenie [[Italia (kraina historyczna)|Italii]] podczas [[wojny punickie|wojen punickich]] (III w. p.n.e.), a następnie napływ taniego zboża z podbitych [[prowincje rzymskie|prowincji]] przyspieszały proces zaniku wolnych chłopów, czemu daremnie próbowały zapobiec agrarne [[reformy Grakchów]], w kwestii chłopskiej polegające głównie na przeprowadzeniu reformy rolnej w celu odbudowy warstwy drobnych rolników poprzez wprowadzenie ustawy ograniczającej do około 250 hektarów obszar ziemi publicznej będącej w posiadaniu właścicieli prywatnych<ref>Renata Antosik, Edyta Pustuła, Cezary Tulin ''Historia. Vademecum maturalne 2009'', Gdynia, s.446.</ref>. Dopiero kryzys niewolniczego sposobu produkcji, którego objawy wystąpiły już w poł. I w n.e., skłonił właścicieli latyfundiów do powierzania niewielkich działek drobnym dzierżawcom, [[kolon]]om, początkowo wolnym, później przypisanym do ziemi. Oprócz kolonów osadzano też na ziemi na podobnych warunkach niewolników (''servi casati''). Kolonowie i ''servi casati'' stali się u schyłku starożytności zalążkiem warstwy społecznej poddanych chłopów. W 73 p.n.e. wielu chłopów poparło [[Powstanie Spartakusa|powstanie niewolników]] kierowane przez [[Spartakus]]a a znaczna ich część głównie zubożałych chłopów zasiliła szeregi powstańców. Co nie pozostało bez wpływu na odniesienie przez powstańców kilku zwycięstw nad regularną armia rzymską<ref> ''Wielka Historia Świata'', Kraków 2004, t. III, s.168.</ref>.