Wikipedysta:Voytek s/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Linia 338:
W dniu 8 lutego 1984 roku działa pancernika odezwały się ponownie wystrzeliwując w kierunku zlokalizowanych w położonej na wschód od Bejrutu [[Dolina Bekaa|doliny Bekaa]] pozycji druzyjskich i syryjskich prawie 300 pocisków. Około 30 z nich spadło w rejonie dowództwa wojsk syryjskich zabijając głównodowodzącego wojskami syryjskimi generała i kilku wyższych oficerów. Było to największe masowe bombardowanie przeprowadzone przez artylerię pancernika od zakończenia wojny koreańskiej<ref name="navysite"/>.
 
Chociaż „New Jersey” wzorowo wykonał swoje zadania podczas interwencji w Libanie, to pojawiły się głosy krytyki w sprawie decyzji o podjęciu działań bojowych i ostrzału sił syryjskich i druzyjskich. Przeciwnicy tej decyzji dowodzili, że podjęcie tych działań wymusiło zmianę pozycji dotychczas neutralnych sił amerykańskich i utwierdziło libańskich muzułmanów, że Stany Zjednoczone opowiedziały się po stronie chrześcijan<ref>{{Cytuj stronę | url = http://countrystudies.us/lebanon/104.htm | tytuł = Lebanon – United States | data dostępu = 2007-05-25 | autor = U.S. Library of Congress}}</ref>. Prowadzony z pokładu pancernika ostrzał spowodował śmierć setek ludzi, głównie Szyitów i Druzów<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.debianhelp.org/node/1183 | tytuł = Do it now. For Israel | data dostępu = 2005-05-25 | nazwisko = Glass | imię = Charles | rok = 2006 | miesiąc = July | opublikowany = debianhelp.org}}</ref>. Generał [[Colin Powell]], ówczesny współpracownik [[Caspar Weinberger|Caspara Weinbergera]], w swoich wspomnieniach napisał, że „Kiedy pociski zaczęły spadać na Szyitów, zaczęli ono sądzić, że amerykański „sędzia” opowiedział się po jednej ze stron”<ref>Powell, Colin A. and [[Joseph Persico]], ''My American Journey'', [[Ballantine Books|Ballantine]], ISBN 0-345-40728-8</ref>.
 
Skuteczność ostrzału z dział „New Jersey” również została poddana w wątpliwość. Śledztwo przeprowadzone na pokładzie okrętu przez zespół pułkownika Marines Dona Price'a dowiodło, że wiele z wystrzelonych pocisków upadło nawet {{Konwerter|10000|yd|m|-1}} od celu, co mogło spowodować nieumyślne ofiary wśród cywili. Korespondent wojenny ''[[Chicago Tribune]]'' w Libanie Tim McNulty, pisał: „Wszyscy kochają „New Jersey” dopóki nie strzela z dział. Gdy już wystrzeli jest pewne, że nie może w nic trafić”<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Thompson II | imię = Charles C. | rok = 1999 | tytuł = A Glimpse of Hell: The Explosion on the USS Iowa and Its Cover-Up | wydawca = W. W. Norton | miejsce = | isbn = 0393047148}}, str. 140, {{Cytuj książkę | nazwisko = Bonner | imię = Kit | nazwisko2 = Bonner | imię2 = Carolyn | nazwisko3 = Bonner | imie3 = Kermit | data = 1998-11-19 | tytuł = Great Naval Disasters: U.S. Naval Accidents in the 20th Century | wydawca = Zenith Press | isbn = 0760305943}}, str. 57.</ref>. Uważa się, że niska celność pocisków była rezultatem zmiany mieszanki materiału pędnego przeprowadzonej w Naval Weapons Support Center. Poszczególne partie prochu zostały wymieszane i powtórnie załadowane do worków, w rezultacie proch z różnych dostaw spalał się w różnym tempie. Konsekwencją była różna i trudna do przewidzenia sprawność ładunków miotających powodująca znaczne pogorszenie celności. Problem z celnością najprawdopodobniej został rozwiązany, gdy US Navy zlokalizowała worki z materiałem pędnym, który nie był wymieszany<ref>Thompson, str. 140, 165.</ref>.