Jan Karol Wróblewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, kat., infobox |
drobne merytoryczne |
||
Linia 25:
== Życiorys ==
Jan Karol Wróblewski urodził się 23 października 1871 roku w Radowcach na [[Bukowina (kraina historyczna)|Bukowinie]], w rodzinie Gustawa i Marii Karoliny z Malarskich. Pochodził z rodziny Wróblewskich pieczętującej się herbem Ślepowron przybyłej centralnej Polski z [[Województwo brzeskokujawskie|województwa brzesko-kujawskiego]] i osiadłej na [[Pokucie|Pokuciu]] w połowie XVII w. w czasach wojen z [[Kozacy|Kozakami]]. Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnych Radowcach wstąpił do [[Szkoła Kadetów Piechoty w Łobzowie|Szkoły Kadetów Piechoty w Łobzowie]]{{odn|Stawecki|1994|s=356}}. W 1898 roku był nadporucznikiem w [[100 Pułk Piechoty Austro-Węgier|c. i k. 100 Pułku Piechoty]] w Krakowie. W latach 1910-1913 służył w [[18 Pułk Piechoty k.k. Landwehry|c. i k. 18 Pułku Piechoty Obrony Krajowej]] w Przemyślu<ref>''Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie für 1910'', s. 150, 318. ''Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie für 1911'', s. 151, 324. ''Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie für 1912'', s. 151, 330. ''Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie für 1913'', s. 142, 300.</ref>. W 1914 roku pełnił służbę w [[21 Pułk Piechoty k.k. Landwehry|c. i k. 21 Pułku Piechoty Obrony Krajowej]] w St. Pölten. W czasie I wojny światowej walczył na froncie włoskim i dostał się do angielskiej niewoli{{odn|Stawecki|1994|s=356}}. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 1 lutego 1916 roku<ref>''Ranglisten der k. k. Landwehr und der k. k. Gendarmerie 1916-1918'', s. 16.</ref>.
21 sierpnia 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austriacko-węgierskiej w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 lutego 1916 roku i przydzielony do Kancelarii I Wiceministra Spraw Wojskowych<ref>Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 88 z 12 września 1919 roku, poz. 3139.</ref>. Od kwietnia 1920 roku był kwatermistrzem [[1 Armia (II RP)|1 Armii]]. 1 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu generała podporucznika, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej<ref>Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 18 z 15 maja 1922 roku, poz. 504.</ref>. W latach 1920–1921 dowódca XXXVI Brygady Piechoty wchodzącej w skład 18 DP w czasie bitwy pod Brodami i Beresteczkiem w lipcu/sierpniu 1920 roku. Od 6 listopada 1921 roku dowodził [[25 Dywizja Piechoty (II RP)|25 Dywizją Piechoty]] w Kaliszu{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=104, 120}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=77, 117}}.
Linia 39:
* [[Legia Honorowa|Oficer Legii Honorowej]]{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=12}}
* [[Krzyż Zasługi Wojskowej (Austria)|Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną]]
* [[Signum Laudis|Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyż Zasługi Wojskowej]]
* [[Signum Laudis|Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce]]
* [[Odznaka za Służbę Wojskową]] 3 klasy
* Brązowy Jubileuszowy Medal Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych (niem. ''Bronzene Jubiläumserinnerungs medaille für die bewaffnette Macht'')
* Jubileuszowy Krzyż Wojskowy (niem. ''Militär-Jubiläumskreuz'')
| |||