W lipcu 1943 otrzymał awans na stopień rotmistrza (kapitana) NSZ. W tym czasie napisał meldunek o przejściu do NSZ i przekazał go kpt. B. Kontrymowi. 5 lipca dotarł on do oddziału partyzanckiego – tzw. "Aleksandrówki", dowodzonego przez ppor./kpt. NSZ [[Henryk Figuro-Podhorski|Henryka Figuro-Podhorskiego]] ps. "Step", który działał w rejonie Lasów Janowskich. Rtm./kpt. NSZ L. Zub-Zdanowicz jako kierownik AS współpracował z następującymi oddziałami NSZ: "Stepa", "Jacka", "Cichego", "Znicza" i "Dymszy". Spośród lokalnych oddziałów AK współdziałał z kpt. Tadeuszem Wingertem ps. "Warta", kpt. Tadeuszem Stumberk-Rychterem ps. "Żegota" i por. Stanisławem Łokuciewskim ps. "Mały".
Walczył on wówczas z polskimi (GL, później AL) i radzieckimi partyzantami. 9 sierpnia doszło do otoczenia i rozstrzelania oddziału [[Gwardia Ludowa|GL]] im. [[Jan Kiliński|Jana Kilińskiego]] Stefana Skrzypka ps. "Słowik", które to wydarzenie przeszło do historii jako "[[mord pod Borowem]]". W wyniku pacyfikacji oddziału zginęło 26 polaków walczących w AL gwardzistów i 4 mieszkańców okolicznych wsi. Do najgłośniejszych akcji zbrojnych przeciwko Niemcom należała wspólna akcja z AK 24 września 1943, podczas której całkowicie rozbito oddziały żandarmerii niemieckiej pod Ujściem, co umożliwiło rozbicie więzienia w [[Biłgoraj]]u przez oddział AK kpt. T. Sztumberk-Rychtera ps. "Żegota". W tym czasie pod komendą rtm./kpt. NSZ L. Zub-Zdanowicza walczyło ok. 120 ludzi, osiągając na początku listopada tego roku liczbę 300-400 partyzantów. Jesienią 1943 z miejscowych oddziałów NSZ został utworzony 1 Pułk Legii Nadwiślańskiej Ziemi Lubelskiej. 16 listopada rtm./kpt. NSZ L. Zub-Zdanowicz zameldował mjr. [[Zygmunt Broniewski|Zygmuntowi Broniewskiemu]], komendantowi Okręgu III Lubelskiego NSZ, o osiągnięciu gotowości bojowej przez pułk. W tym okresie wzmogły się walki w Lubelskiem między organizacjami niepodległościowymi (AK, NSZ) a partyzantką komunistyczną reprezentowaną przez [[Armia Ludowa|AL]]. Ich rezultatem było m.in. największe na tym terenie starcie 22 kwietnia 1944 pod Marynopolem między oddziałami NSZ "Znicza" i "Cichego" dowodzonymi przez rtm./kpt. NSZ L. Zub-Zdanowicza i oddziałami AL. "Cienia", "Zbyszka" i "Przepiórki". W marcu 1944, po podpisaniu umowy scaleniowej między NSZ i AK, wykonał rozkaz dowódcy Okręgu III Lubelskiego NSZ i zameldował się u komendanta Okręgu Lublin AK płk. [[Kazimierz Tumidajski|Kazimierza Tumidajskiego]] ps. "Marcin", oddając swoje siły do jego dyspozycji. W tym czasie współdziałał m.in. z oddziałem por. [[Hieronim Dekutowski|Hieronima Dekutowskiego]] ps. "Zapora". Wobec zarządzenia koncentracji oddziałów NSZ w Kieleckiem zdecydował się tam udać, wobec czego faktycznie przeszedł pod zwierzchnictwo samodzielnego NSZ. Pod koniec marca 1944 oddziały "Stepa" i "Dymszy" wraz z mjr. NSZ L. Zub-Zdanowiczem odeszły ze składu 1 Pułku Legii Nadwiślanskiej Ziemi Lubelskiej i przeszły za [[Wisła|Wisłę]], wchodząc później w skład [[Brygada Świętokrzyska|Brygady Świętokrzyskiej]] NSZ.
