Adolf Beck: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}} |
popr. cytowanie |
||
Linia 23:
Podobnie jak inni, zajmujący się podówczas podobną tematyką, nie wiedział o wcześniejszych pracach [[Richard Caton|Catona]]. Jego rozprawa stanowiła głębsze od innych studium problemu lokalizacji funkcji sensorycznych w mózgu jak i samego elektroencefalogramu. Wyniki opublikował w czasopiśmie fizjologicznym [[Centralblatt für Physiologie]]<ref>Beck A. Die Ströme der Nervencentren. Centralblatt für Physiologie, 4, ss. 572-573, 1890.</ref>. Jego krótki artykuł rozpętał burzę pretensji do palmy pierwszeństwa. Beck odpowiedział, że technikę badania potencjałów nerwów i konstrukcję elektrod opracował [[Emil du Bois-Reymond|Du Bois-Reymond]], więc zastosowanie znanej techniki do rozwiązania nowego problemu nie zasługuje na miano odkrycia. Stwierdził ponadto, że motywem podjęcia tych eksperymentów był konkurs ogłoszony w październiku 1888 przez profesora [[Napoleon Cybulski|Napoleona Cybulskiego]], który jest w związku z tym autorem idei. Dyskusję uciął Richard Caton, cytując publikacje swoich prac z roku 1875.
W roku 1894 uzyskał [[habilitacja|habilitację]] na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego z zakresu fizjologii na podstawie pracy ''O ciśnieniu krwi w żyłach''. W latach 1895-1935 był profesorem fizjologii Uniwersytetu Lwowskiego, w latach 1904/05 i 1916/17 był dziekanem Wydziału Lekarskiego<ref>{{cytuj książkę |nazwisko r= Fijałkowski| imię r= Paweł|
Był członkiem [[Polska Akademia Umiejętności|PAU]] i członkiem czynnym [[Towarzystwo Naukowe we Lwowie|Towarzystwa Naukowego we Lwowie]]. Był pierwszym honorowym członkiem i laureatem medalu Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego.
| |||