Historia Chin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Usunięcie odwołania do pliku Nixon_Mao_1972-02-29.png, ponieważ użytkownik INeverCry skasował go z Commons
m poprawa linków
Linia 218:
 
Kuomintang został restaurowany 10 października 1919 roku, gdy Sun utworzył nowe ugrupowanie legitymujące się tą nazwą<ref>Ch'ien Tuan-sheng. The Government and Politics of China 1912–1949. Harvard University Press, 1950; rpr. Stanford University Press. ISBN 0-8047-0551-8, ISBN 978-0-8047-0551-6. s. 83–91</ref>. Sunowi udało się przekonać wojska prowincji [[Junnan|Yunnan]] i Guangxi do przejścia na jego stronę i z ich pomocą w 1921 roku odzyskać Kanton. W 1923 r. Sun sam mianował się generalissimusem nowych władz<ref>Bergère & Lloyd: 273</ref>.
Sun po bezskutecznych próbach uzyskania pomocy zarówno od mocarstw zachodnich jak i od Japonii zwrócił się ku [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Radziecki dyplomata [[Adolf JoffeIoffe]] odwiedził go w Szanghaju w 1922 i w 1923 r. Podczas ostatniego z tych spotkań ustalono, że system komunistyczny nie jest odpowiedni dla Chin, ponadto ZSRR zrzekł się jakichkolwiek roszczeń w stosunku do Mongolii Zewnętrznej. Umowa między rządem Suna a ZSRR została spisana w ''Manifeście Sun-JoffeIoffe'' ze stycznia 1923<ref>Tung, William L. [1968] (1968). The political institutions of modern China. Springer publishing. 1968 ISBN 90-247-0552-5, ISBN 9789024705528. s. 92</ref>. W kraju zaczęły się organizować kółka marksistowskie, z których w 1921 powstała [[Komunistyczna Partia Chin]]. W październiku 1923 r. [[Michaił Borodin]], przedstawiciel [[Międzynarodówka Komunistyczna|Kominternu]], przyjechał do Szanghaju i zdobył zaufanie Sun Jat-sena. Na początku 1924 r. Sunowi udało się zreorganizować i scalić Kuomintang w hierarchiczną strukturę, wzorowaną na partii bolszewickiej. Z mocy jego polecenia delegaci Kuomintangu wybrali do jego Komitetu Wykonawczego trzech przedstawicieli komunistów i zgodzili się na powołanie akademii wojskowej (na czele której stanął [[Czang Kaj-szek]])<ref>Gao. James Zheng. [2009] (2009). Historical dictionary of modern China (1800–1949). Scarecrow press. ISBN 0-8108-4930-5, ISBN 978-0-8108-4930-3. s. 251</ref>.
 
Komuniści nawiązali współpracę z [[Kuomintang]]iem w 1924 roku, przekształconym w partię narodowo-rewolucyjną. Współpraca pomiędzy Kuomintangiem a KPCh doprowadziła m.in. do utworzenia Armii Narodowo-Rewolucyjnej, podległej rządowi w [[Kanton (Chiny)|Kantonie]]. Odegrała ona znaczną rolę w I rewolucyjnej wojnie domowej (1924-1927). W celu doprowadzenia do zwołania ogólnokrajowego [[Zgromadzenie Narodowe (Chiny)|Zgromadzenia Narodowego]], Sun Jat-sen w imieniu rządu w Kantonie udał się na rokowania z rządem pekińskim, lecz śmierć (12 marca 1925) przerwała jego misję. Chiny ogarnęła fala strajków, przeciw którym rząd w Pekinie zastosował ostre represje, co z kolei wywołało wspólne wystąpienia robotników, studentów, a także kupców. Demonstracje te znane jako [[Ruch 30 Maja|Ruch 30 maja]], sprzyjały podjęciu akcji wojennej przeciwko generałom sprawującym władzę na północy Chin.