Leon Pluciński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+ commons
Linia 38:
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, posiadającej majątek na terenie [[Wielkopolska|Wielkopolski]]. Po ukończeniu gimnazjum w Poznaniu studiował rolnictwo na uniwersytetach w [[Halle (Saale)|Halle]] i [[Berlin]]ie, a po ich ukończeniu zajmował się modernizacją polskiego rolnictwa. Był także działaczem społecznym i politycznym, od 1910 był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]]. Wchodził również w skład Związku Spółek Zarobkowych i Gospodarczych oraz tajnej organizacji Obrona Narodowa.
 
W czasie [[powstanie wielkopolskie|powstania wielkopolskiego]] zasiadał w [[Naczelna Rada Ludowa|Naczelnej Radzie Ludowej]], a potem był zastępcą [[Wojciech Korfanty|Wojciecha Korfantego]] do spraw politycznych i wojskowych. W 1919 otrzymał nominację na wiceministra w Ministerstwie[[Ministerstwo ds.byłej Dzielnicy Pruskiej|Ministerstwie byłej Dzielnicy Pruskiej]]. Funkcję sprawował do 1920<ref name="Majchrowski">{{cytuj książkę |autor=Jacek Majchrowski |autor link=Jacek Majchrowski |tytuł= Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej |wydawca= [[BGW]] |miejsce= Warszawa |rok=1994 |isbn= 83 7066 569 1}}</ref>.
 
20 czerwca 1921, dekretem [[Naczelnik Państwa|Naczelnika Państwa]], powołany na funkcję Komisarza Generalnego RP, stanowisko objął dopiero 5 lipca 1921<ref name="Mikos">{{cytuj książkę |autor = Stanisław Mikos| tytuł = Działalność Komisariatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku 1920-1939| wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe| miejsce = Warszawa| rok = 1971}}</ref>. Przybycie Plucińskiego do [[Wolne Miasto Gdańsk|Gdańska]] wiązało się z zaostrzeniem polityki polskiej w stosunku do tego miasta. Zaostrzenie kursu politycznego wynikało z fiaska ugodowej polityki pierwszego Komisarza [[Maciej Biesiadecki|Macieja Biesiadeckiego]], co doprowadziło do lekceważenia praw Polski przez władze Wolnego Miasta. Obywatele polscy, niezgodnie z umowami polsko-gdańskimi, byli zobligowani do meldowania się w policji gdańskiej i uzyskiwania zgody na pobyt, władze Wolnego Miasta zwlekały z przekazaniem Polsce należnych jej, po Rzeszy Niemieckiej, nieruchomości, nadto miały miejsce naruszenia polskich interesów w zakresie polityki celnej i skarbowej oraz wydalanie obywateli polskich z Gdańska<ref name="Mikos"></ref>.