Sakrament święceń: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Priestly ordination.jpg|thumb|250px|Diakon przyjmujący święcenia kapłańskieprezbiteratu z rąk biskupa]]

W mowie potocznej ze święceniami kapłańskimiprezbiteratu utożsamia się drugi stopień (prezbiterów zwyczajowo nazywa się księżmi), natomiast biskupstwo określa się jako pełnię sakramentu kapłaństwa. [[Kleryk (student)|Kandydat do kapłaństwaprezbiteratu]] przyjmuje święcenia diakonatu co najmniej 6 miesięcy przed święceniami prezbiteratu, zaś stali diakoni w Polsce są nieliczni (w przeciwieństwie do krajów zachodnich). Diakonat upoważnia do udzielania uroczystego [[chrzest|chrztu]], [[Sakrament małżeństwa|błogosławienia małżeństw]], prowadzenia [[pogrzeb]]u, głoszenia kazań i asystowania celebrującemu kapłanowi. Prezbiterom zastrzeżone jest sprawowanie [[Msza|Eucharystii]], [[Sakrament pokuty i pojednania|sakramentu pokuty]] oraz [[namaszczenie chorych|namaszczenia chorych]]. Biskupi udzielają [[bierzmowanie|bierzmowania]] (choć prezbiterzy także mogą być jego nadzwyczajnymi szafarzami; w Kościołach wschodnich udzielają go jako zwyczajni szafarze) oraz sakramentu święceń.

Według nauczania [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]], stan kapłańskiprezbiteratu jest posługą ustanowioną przez [[Jezus Chrystus|Jezusa]], w której działa On sam. Historycznie urząd ten nawiązuje do [[judaizm|żydowskiego]] kapłaństwa [[Świątynia Jerozolimska|świątynnego]]{{fakt|data=2015-08}}. Według [[Tomasz z Akwinu|św. Tomasza z Akwinu]] (''Summa Theologica'') "Chrystus jest źródłem całego kapłaństwa: kapłani Starego Zakonu zapowiadali Chrystusa, kapłani Nowego Zakonu działają w osobie Chrystusa". Sakramentu święceń (każdego stopnia) może udzielić tylko biskup.

Katolicy uznają ważność święceń kapłańskich Kościołów, które zachowały [[sukcesja apostolska|sukcesję apostolską]] biskupów: prawosławnych, części starokatolickich oraz chrześcijan wschodnich (przedchalcedońskich). Święcenia anglikańskie uważa się za nieważne, z powodu defektu formuły sakramentalnej<ref>Bulla [[Apostolicae Curae]] papieża Leona XIII</ref>.

[[Starokatolicyzm|Starokatolicy]] sakrament kapłaństwaświęceń pojmują podobnie jak katolicy, jednak duchowni nie są zobowiązani do przestrzegania celibatu, jedynie tradycja [[Kościół Starokatolicki w Rzeczypospolitej Polskiej|Kościoła Starokatolickiego w RP]] zobowiązuje duchownych do celibatu. Obecnie w kościołach starokatolickich trwa dyskusja nad ordynacją kobiet, która jest powodem zrywania kontaktów i współpracy między poszczególnymi wspólnotami (''patrz: [[Unia Utrechcka Kościołów Starokatolickich]]'').

Protestanci wszystkich konfesji, zarówno [[ewangelicy]] jak i [[ewangelikalizm|ewangelikalni chrześcijanie]], odrzucają kapłaństwoświęcenia jako sakrament. W kościołach protestanckich wyznawana jest nauka o powszechnym kapłaństwie wszystkich chrześcijan. [[Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP]] naucza: