Ludwik Meyer: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ludwik Meyer''' (ur. [[16 maja]] [[1841]] we [[Wrocław]]iu, zm. [[22 stycznia]] [[1911]] w [[Łódź|Łodzi]]) – fabrykant działający w Łodzi<ref name=Skrzydlo>{{Cytuj książkę | nazwisko = Skrzydło| imię = Leszek| autor link = | tytuł = Rody fabrykanckie| wydawca = Oficyna Bibliofilów| miejsce = Łódź| rok = 1999 | strony = 99| isbn = 83-87522-23-6}}</ref>.

Urodził się we Wrocławiu w rodzinie z tradycjami kupieckimi. Po przybyciu do Łodzi w latach 50. XIX wieku uczył się w szkole średniej, a praktyki odbywał w domach handlowych i przedsiębiorstwach przemysłowych. W 1865 roku rozpoczął pracę w fabryce [[Edward Hentschel|Edwarda Hentschla]]. W latach 70. był właścicielem [[fabryka|fabryki]] [[Przemysł włókienniczy|włókienniczej]] i [[cegielnia|cegielni]]. Nabywał także nowe grunty. W 1875 r. przejął od Hentschla połowę zakładu, a drugą odkupił wkrótce od [[Juliusz Kunitzer|Juliusza Kunitzera]]<ref name=Skrzydlo/>.

Brak możliwości rozbudowy szybko rozwijającego się przedsiębiorstwa na działce przy [[ulicaUlica Piotrkowska w Łodzi|ulicy Piotrkowskiej]] 72 róg Krótkiej (obecnie [[Ulica gen. Romualda Traugutta w Łodzi|ul. Traugutta]]) sprawił, że pod koniec lat 70. przeniósł swój zakład. Nowa fabryka została wzniesiona w osadzie leśnej zwanej „Mania”, na zachód od Łodzi, przy szosie srebrzyńskiej (obecnie [[Polesie Konstantynowskie]]). Dotychczasowy budynek fabryki przy Piotrkowskiej 72, został w 1888 przebudowany na [[Hotel Grand w Łodzi|hotel „Grand”]]<ref name=Skrzydlo/>.

W latach 1883–851883–1885 utworzył tzw. [[Ulica Stanisława Moniuszki w Łodzi|pasaż Meyera]] – prywatną ulicę na swoim terenie, łączącą obecną [[Ulica Henryka Sienkiewicza w Łodzi|ul. H. Sienkiewicza]] (wówczas ul. Dzika) z Piotrkowską – który zabudował luksusowymi [[willa]]mi – z planem, że gdyby siedziba [[Gubernia|guberni]] została pomieszczonaprzeniesiona w Łodzi (ostatecznie znalazła się wz [[Piotrków Trybunalski|PiotrkowiePiotrkowa]]) do Łodzi, to zamieszkałby tu gubernator i jego najbliższe otoczenie. Ostatecznie przekazał pasaż został przekazany miastu<ref name=Skrzydlo/>.

Był komendantem Łódzkiej Straży Ogniowej oraz współzałożycielem łódzkiego Oddziału [[Rosyjski Czerwony Krzyż|Rosyjskiego Czerwonego Krzyża]] i wieloletnim jego prezesem. Od 1880 r. był radcą miejskim. NaW początku1901 [[XXroku wiek|XXMeyer w.]]wycofał się z działalności przemysłowej i osiadł w majątku Brus – położonym na zachód od Łodzi, w niewielkiej odległości od fabryki „Mania”<ref name=Skrzydlo/>. Na terenie majątku założył cegielnię i wapniarnię.

W październiku 1884 r. został odznaczony [[Order Świętego Stanisława (Rosja)|Orderem Świętego Stanisława]] II klasy za ''gorliwość okazaną przy dziele budowy'' [[Sobór św. Aleksandra Newskiego w Łodzi|cerkwi św. Aleksandra Newskiego w Łodzi]] przy ul. Widzewskiej 56 (ob. [[Ulica Jana Kilińskiego w Łodzi|ul. Kilińskiego]] 56)<ref>{{Cytuj pismo | autor = [bez autora] | tytuł = ''Kronika Łódzka. Jego Cesarska Mość...'' | url = http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/439/Dziennik_Lodzki1884_232.pdf | czasopismo = [[Dziennik Łódzki]] | adres czasopisma = | oznaczenie = | wolumin = Rok I | wydanie = nr 232 | strony = 2 | data = 1884-10-16 | odpowiedzialność = Zdzisław Kułakowski (red.) | wydawca = Zdzisław Kułakowski | miejsce = Łódź | issn = 1898-3111 | doi = | doietykieta = | pmid = | pmc = | oclc = | bibcode = | id = | cytat = | język = | data dostępu = 2015-10-24 | odn = }}</ref>. W październiku 1888 r., jako kurator miejskich szkół elementarnych, otrzymał [[Order Świętej Anny]] II klasy ''za szczególną troskliwość o dobro instytucyj podległych ministeryum oświaty''<ref>{{Cytuj pismo | autor = [bez autora] | tytuł = ''Kronika Łódzka. Najwyższe odznaczenia'' | url = http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/6466/Dziennik%20Lodzki%201888%20nr236a.pdf | czasopismo = [[Dziennik Łódzki]] | adres czasopisma = | oznaczenie = | wolumin = Rok V | wydanie = nr 236 | strony = 1 | data = 1888-10-21 | odpowiedzialność = Antoni Chomętowski (red.) | wydawca = Stefan Kossuth | miejsce = Łódź | issn = 1898-3111 | doi = | doietykieta = | pmid = | pmc = | oclc = | bibcode = | id = | cytat = | język = | data dostępu = 2016-03-11 | odn = }}</ref>.

Był żonaty z Matyldą, z którą miał córkę Zofię (Sophie) Meyer, żonę jednego z najbardziej znaczących łódzkich fabrykantów – [[Alfred Biedermann|Alfreda Biedermanna seniora]], która zmarła przy porodzie drugiego syna. Siostrą Meyera była Agnes (Agnieszka) Mina Meyer (ur. 10 czerwca 1849 w Łodzi, zm. 25 maja 1921 w [[Drezno|Dreźnie]]<ref>Według informacji biografisty m.in. łódzkich rodów fabrykanckich – Jacka Strzałkowskiego, tenże na podstawie aktu ślubu Kunitzerów znajdującego się w USC-Łódź.</ref>), która 13 października 1869 r. wyszła za mąż za [[Juliusz Kunitzer|Juliusza Kunitzera]], wybitnego łódzkiego fabrykanta<ref>Badziak Kazimierz, ''Juliusz Kunitzer – symbol Łodzi wielonarodowościowej i wielkoprzemysłowej'', [w:] ''Polacy, Niemcy, Żydzi. Sąsiedzi dalecy i bliscy''. Pod red. Pawła Samusia; Łódź 1997, s. 195.</ref>.