Reduta nr 56: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
poprawa przek., usunięcie zbędnych linków do dat, WP:SK+Bn
Linia 1:
[[Plik:Russian assault on Wola redoubt 1831.JPG|thumb|266px|Rosyjski atak na redutę 56 w czasie [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] w [[1831]]]]
[[Plik:Reduta Wolska Sowinski.jpg|thumb|Pomnik na terenie Reduty Wolskiej upamiętniający generała Sowińskiego.]]
[[Plik:Kościół św. Wawrzyńca w Warszawie.JPG|thumb|[[Kościół św. Wawrzyńca w Warszawie|Kościół św. Wawrzyńca]] na reducie wolskiej, z kulami armatnimi wmurowanymi w ściany zewnętrzne świątyni]]
Linia 5:
 
== Historia ==
Reduta powstała w [[1831]] roku w miejscu wcześniejszych fortyfikacji z [[Insurekcja kościuszkowska|insurekcji kościuszkowskiej]] z [[1794]], a jak głosi tradycja w miejscu wcześniejszych szwedzkich fortyfikacji z XVII w. Reduta tylko częściowo nawiązuje do wcześniejszych szańców Kościuszki, które opierały się wojskom pruskim.
 
W lipcu 1831, w czasie [[Powstanie listopadowe|Powstaniapowstania listopadowego]] dowódcą reduty nr 56 na Woli mianowano [[Józef Sowiński|Józefa Sowińskiego]]. W miarę zbliżania się wojsk rosyjskich do Warszawy, w sierpniu powierzono mu dowodzenie obroną Woli, a 22 sierpnia awansowano na generała brygady.
 
6 września [[1831]] główne uderzenie rosyjskie zostało skierowane na Wolę, bronioną przez 1300 żołnierzy i mającą 12 dział (przeciwko 87 batalionom i 114 szwadronom wspieranym ogniem 100 dział). Kilkugodzinna obrona Woli prowadzona przez Sowińskiego nie miała dalszych szans powodzenia wobec przewagi wroga. Dokładne okoliczności śmierci generała Sowińskiego nie są znane (jedna z wersji mówi o śmierci przed ołtarzem w kościele, inna o śmierci przy armacie, ponieważ ugrzęzła drewniana noga generała). Władze rosyjskie podały wersję o zabiciu generała na posterunku bojowym, co zostało podchwycone przez artystów i znamy dziś kilka wizerunków generała zakłutego bagnetami przez żołnierzy carskich. W obronie reduty wzięły udział [[8 Pułk Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego|8]] i [[10 Pułk Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego|10 Pułk Piechoty Liniowej]]. Podczas walk do niewoli rosyjskiej dostali się, m.in.: [[major|mjr]] Jan Wodzyński dowódca 8 Pułku Piechoty Liniowej, mjr [[Piotr Wysocki (wojskowy)|Piotr Wysocki]] dowódca 10 Pułku Piechoty Liniowej.
 
Po stłumieniu powstania władze carskie urządziły na terenie reduty [[Cmentarz prawosławny w Warszawie|cmentarz prawosławny]], zaś katolicki [[kościół św. Wawrzyńca w Warszawie|kościół św. Wawrzyńca]] zmieniły na cerkiew Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej.
 
Następny epizod z historii tej reduty to wrzesień 1939, kiedy oddział porucznika [[Zdzisław Pacak-Kuźmirski|Zdzisława Pacaka-Kuźmirskiego]] 8 kompanii [[40 Pułk Piechoty Dzieci Lwowskich|40. Pułku Piechoty Dzieci Lwowskich]], bronił się przed Niemcami. W czasie obrony 9 września [[1939]] dzięki beczkom terpentyny z fabryki [[Dobrolin]] jego żołnierzom udało się spalić pewną liczbę niemieckich czołgów. Reduta poddała się dopiero 27 września wraz z kapitulacją Warszawy.
 
== Stan obecny ==
Na terenie reduty przy kościele św. Wawrzyńca znajdują się:
* zbiorowa mogiła żołnierzy 8 i 10 pułku piechoty liniowej z [[1831]],
* groby żołnierzy III batalionu 40.Pułku Piechoty "Dzieci„Dzieci Lwowskich"Lwowskich” z [[1939]],
* zbiorowa mogiła mieszkańców Woli zamordowanych w czasie [[rzeź Woli|rzezi Woli]] w sierpniu [[1944]],
* krzyż upamiętniający śmierć generała Sowińskiego,
* pomnik upamiętniający rzeź Woli wystawiony w [[1949]]
* [[Tablice pamiątkowe Tchorka w Warszawie|tablica pamiątkowa Tchorka]] w murze przy bramie świątyni
* płaskorzeźba generała Sowińskiego na ścianie kościoła,
Linia 30:
== Zabytki ==
* zespół Reduty Wolskiej, ul. Wolska 138-140, nr rej.: A-54 z 20.08.2003
** [[Kościół św. Wawrzyńca w Warszawie|kościół par. pw. św. Wawrzyńca]], k. XVII, 1838, 1932,
** [[Cerkiew św. Jana Klimaka w Warszawie|cerkiew prawosławna cmentarna pw. św. Jana Klimaka]], 1905
** [[Cmentarz prawosławny w Warszawie|cmentarz prawosławny]], 1834