Władysław Kościelski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}} |
→Biografia: drobne redakcyjne |
||
Linia 21:
Był czwartym synem Józefa (ok. 1750-1831), [[szambelan]]a pruskiego i Kunegundy z Rokitnickich. W latach 1832-1837 uczył się w klasie polskiej w Gimnazjum Marii Magdaleny w [[Poznań|Poznaniu]]. Służył w armii pruskiej jako jednoroczny ochotnik w [[Leib-Kürassier-Regiment "Großer Kurfürst" (Schlesisches) Nr. 1|I Pułku Kirasjerów]] we [[Wrocław]]iu. Służbę wojskową zakończył przed 1844, kiedy to, przebywając w [[Paryż]]u, na życzenie ks. [[Adam Jerzy Czartoryski|Adama Jerzego Czartoryskiego]] przedstawił pisemnie swój ogląd sytuacji politycznej w [[Wielkie Księstwo Poznańskie|Wielkim Księstwie Poznańskim]] (''Pogląd na sprawę polską przez hrabiego Władysława Kościelskiego'', rkp. B.Cz.Ew.XVII 1245, k. 1-10). W 1846 został aresztowany i osadzony w [[Cytadela Poznańska|Cytadeli poznańskiej]], przesiedział w więzieniach półtora roku. Uwolniony przed procesem spiskowców w 1847, uczestniczył w [[Powstanie wielkopolskie w 1848 roku|powstaniu 1848 roku]] (wziął udział w bitwie pod [[Trzemeszno|Trzemesznem]], 11 IV 1848 i być może jeszcze pod [[Środa Wielkopolska|Środą]], 18 IV 1848).
W czerwcu tego samego roku był już w [[Berlin]]ie, gdzie współuczestniczył w organizowaniu Ligi Polskiej, co doprowadziło go do pojedynku z mjr Konstantinem Voigt-Rhetzem, w którym został ranny. W 1848 roku zetknął się także z [[Michał Bakunin|Michałem Bakuninem]] i [[Karol Marks|Karolem Marksem]] (w imieniu Bakunina wzywał Marksa na pojedynek, do którego ostatecznie nie doszło). We wrześniu 1849 znalazł się w [[Turcja|Turcji]] i trafił do obozu wychodźców polskich i węgierskich w [[Widyń|Widyniu]]. Z ramienia gen. [[Władysław Zamoyski (generał)|Władysława Zamoyskiego]] kierował obozem w Szumli (dziś Szumen https://pl.wikipedia.org/wiki/Szumen) i współtworzył osadę polską w [[Polonezköy|Adampolu]]. W 1852 na krótko objął po [[Michał Czajkowski (pisarz)|Michale Czajkowskim]] prowadzenie Agencji Wschodniej. W 1853 roku przebywał w Paryżu i współpracował z działaczami [[Hôtel Lambert (obóz polityczny)|Hôtelu Lambert]].
W 1854 udał się do [[Stambuł]]u i w randze [[major]]a wstąpił do armii tureckiej. W czerwcu 1854 już jako [[pułkownik]] objął dowództwo II pułku gwardii cesarskiej w brygadzie tureckiej. Brał udział w [[Bitwa pod Bałakławą|bitwie pod Bałakławą]] (25 X 1854). Po [[wojna krymska|wojnie krymskiej]] za bohaterstwo i zasługi został awansowany do stopnia [[generał dywizji|generała dywizji]] i przeniesiony na stanowisko komendanta twierdzy Anpic. Po wstąpieniu na tron [[Abdülaziz]]a (1861) objął funkcję marszałka dworu<ref name=Blox>[http://foxmulder.blox.pl/2010/09/Zapomniani-Polacy-ktorzy-zmodernizowali-Turcje.html Blox - Zapomniani Polacy, którzy zmodernizowali Turcję] {{lang|pl}} [dostęp 2011-04-14]</ref>. W 1863 został inspektorem generalnym jazdy tureckiej<ref name=Blox/>.
| |||