Leoncjusz (Lebiedinski): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int. |
poprawa linków |
||
Linia 59:
W 1860 miała miejsce jego chirotonia na biskupa pomocniczego eparchii petersburskiej z tytułem biskupa rewelskiego. Rok później wyjechał do [[Paryż]]a, by poświęcić wniesiony tam [[sobór św. Aleksandra Newskiego w Paryżu|prawosławny sobór św. Aleksandra Newskiego]]. Był pierwszym rosyjskim hierarchą prawosławnym, który odbył wizytę duszpasterską do kraju Europy zachodniej<ref name="ortho"/>. 20 grudnia 1863 został przeniesiony na katedrę podolską. W swojej działalności w guberni podolskiej wspierał działalność bractw cerkiewnych, inicjował odbieranie katolikom kościołów i ich adaptację na cerkwie, domagał się również zamknięcia katolickiego seminarium duchownego w [[Kamieniec Podolski|Kamieńcu Podolskim]] i skasowania diecezji kamienieckiej. 8 kwietnia 1873 mianowany arcybiskupem, zaś w roku następnym przeniesiony do [[eparchia chersońska|eparchii chersońskiej]]<ref name="ortho"/>.
16 listopada 1875 mianowany arcybiskupem chełmsko-warszawskim, na co miała wpływ zyskana przez niego wcześniej opinia skutecznego propagatora prawosławia na terenach zamieszkanych przez katolików<ref name="ortho"/>. W momencie przyjazdu do [[Warszawa|Warszawy]] otrzymał zadanie zakończenia procesu reorganizacji eparchii (eparchia chełmsko-warszawska powstała w tym samym roku, przekształcona z warszawsko-nowogieorgijewskiej, po [[likwidacja unickiej diecezji chełmskiej|wcieleniu do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]] [[diecezja chełmska (unicka)|byłej unickiej diecezji chełmskiej]])<ref name="mironowicz53">A. Mironowicz, ''Kościół prawosławny...'', s.53</ref>. Na urzędzie zastąpił arcybiskupa [[Joannicjusz (Gorski)|Joannicjusza]], prawdopodobnie zmuszonego do wyjazdu z Warszawy wskutek konfliktu z wpływowym środowiskiem duchownych przybyłych na zaproszenie władz carskich z [[Galicja (Europa Wschodnia)|Galicji]] w celu przygotowania masowej [[konwersja (
Arcybiskup Leoncjusz kontynuował wznoszenie na terenie [[Kraj Nadwiślański|Kraju Nadwiślańskiego]] cerkwi prawosławnych, przekształcił [[unickie seminarium duchowne w Chełmie|unickie seminarium duchowne]] w [[Chełm]]ie w [[prawosławne seminarium duchowne w Chełmie|prawosławne]], założył również [[monaster Narodzenia Matki Bożej w Leśnej]] i doprowadził do uzyskania przez inny klasztor, w [[Monaster św. Onufrego w Jabłecznej|Jabłecznej]], statusu monasteru I klasy<ref name="ortho"/>. Zainicjował wydawanie w Warszawie od 1877 pisma ''Chołmsko-Warszawskij Jeparchialnyj Wiestnik''<ref name="mironowicz53"/>. W ramach reorganizacji eparchii podzielił ją na 18 dekanatów w miejsce dotychczasowych dwóch<ref>A. Mironowicz, ''Kościół prawosławny...'', s.54</ref>. Jako arcybiskup warszawski Leoncjusz (Lebiedinski) uczestniczył w procesie nawracania na prawosławie [[unia brzeska|unitów]], w tym akceptował administracyjne zmuszanie ich do zmiany wyznania (czego nie popierał jego poprzednik)<ref>A. Mironowicz, ''Kościół prawosławny...'', ss.52–55</ref>.
| |||