Opozycja (polityka): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 83.8.227.134 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Sławek Borewicz. |
przykład monarchii absolutnej w Arabii Saudyjskiej |
||
Linia 11:
Przywódcą opozycji jest zazwyczaj lider największej partii opozycyjnej. W [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] opozycja tworzy [[gabinet cieni|Gabinet Cieni]], tzn. wybiera osoby, które zdaniem partii opozycyjnej objęłyby odpowiednie stanowiska rządowe, gdyby ostatnie wybory były wygrane przez nią. Każdy [[minister]] ma zatem swojego odpowiednika w opozycji. Nie posiada on żadnych uprawnień, mówi tylko wyborcom, jak on zachowałby się w danej sytuacji. Przywódca opozycji otrzymuje uposażenie w wysokości zbliżonej do połowy uposażenia [[premier]]a.
W niektórych państwach istnieje lub istniał [[system jednopartyjny|system monopartyjny]], z jedną rządzącą partią, a zakładanie innych partii jest nielegalne (np. w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]). W innych krajach, np. w [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]], panuje [[monarchia absolutna]] a nielegalne jest działanie jakichkolwiek partii politycznych. W takiej sytuacji, opozycja jest nielegalna, a wszelka krytyka jest zakazana.
Jednym ze sposobów walki z opozycją jest proces tworzenia działania pozorowanej (czasem ekstremistycznej) opozycji (parlamentarnej lub pozaparlamentarnej) przez rząd, za pośrednictwem działań służb specjalnych. Celem procesu jest osłabienie, albo eliminowanie innej opozycji politycznej, działającej zgodnie ze standardami demokratycznego państwa, w celu wzmocnienia i utrzymania władzy sił rządzących.
| |||