Nalewka (napój alkoholowy): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Informacje praktyczne: filtracja |
→Informacje praktyczne: dodatki |
||
Linia 76:
* Cukier najlepiej dodawać w postaci gęstego [[syrop]]u. Jednak należy pamiętać by wlewać nalew do syropu, nigdy odwrotnie. W przeciwnym razie nalewka zmętnieje i wytrącą się męty.
* Cukier można zastępować miodem w nieco zmniejszonej proporcji wagowej; miód jest złodszy od cukru, ale jest bogatszy w nuty aromatyczne, przez do znacznie poprawia smak nalewek. 1 kg miodu to 650 ml objętości.
* Wiele przepisów zaleca zagotowanie i zszumowanie miodu przed dodaniem do nalewki, co jednak obniża jego wartość. Dodając do nalewki nieprzegotowany miód zachowujemy zawarte w nim witaminy, oraz wszystkie walory smakowe i odżywcze. Nieprzegotowany miód powoduje powstawanie osadu w trakcie maceracji przez co nalewka musi być później przefiltrowana.
* Należy używać wyłącznie przegotowanej, najlepiej źródlanej wody.
* Po okresie maceracji, przed zlaniem nalewki w butelki nalewkę zawsze należy przefiltrować w celu eliminacji zmętnienia. Dobrze przygotowana nalewka jest całkowicie przejrzysta, a na dnie butelki w której dojrzewa nie zbierają się mętne osady. Filtracji dokonuje się przez wykonany z całkowicie naturalnych włókien gęsty materiał - muślin, bawełnę, len.
Linia 81 ⟶ 82:
** można używać spirytusu 70% (najłatwiej go uzyskać mieszając spirytus z wódką w proporcjach 1:1),
** można używać wódki – nalewki mają wtedy około 20-25% (podobno nawet zachowują się wtedy [[witaminy]]).
*Do produkcji wszystkich nalewek wytwarzanych na suszu ziołowo-korzennym (bez owoców zawierających wodę) można używać czystej wódki 40% i słodzić je miodem w proporcji 20-35 g miodu na 1 litr wódki.
* Aby uzyskać nalewkę o wyższej zawartości alkoholu, na koniec procesu można dodać spirytusu, lub robić ją ''na sucho'': wlać do słoja spirytus, nad nim rozpiąć gazę, i położyć na niej owoce (tak, żeby nie dotykały spirytusu), po czym zakręcić słój tak, żeby brzegi gazy wystawały za zakrętkę. Dzięki krążeniu oparów spirytusu, nabierze on koloru i aromatu owoców, nie mając z nimi bezpośredniego kontaktu. W tradycji polskiej taka nalewka bywa niekiedy nazywana ''wisielcem''.
* Nalewki należy przechowywać w naczyniach z ciemnego szkła lub w ciemnym miejscu, aby nie straciły koloru.
| |||