Wersja z 21:16, 21 sty 2016 edytuj Paweł Ziemian BOT (dyskusja \| edycje) Boty 1 384 060 edycji Przekształcanie na Szablon:Władca infobox ← poprzednia edycja		Wersja z 11:18, 26 wrz 2016 edytuj anuluj edycję EmptyBot (dyskusja \| edycje) Boty 602 474 edycje m →‎Działania wojenne: poprawa pisowni zgodnie z pwn, replaced: północnym-wschodzie → północnym wschodzie następna edycja →
Linia 77: == Działania wojenne == W 607 Sui Yangdi podczas spotkania z władcami tureckich ludów z północy (tereny dzisiejszej [[Mongolia\|Mongolii]], spotkał się z delegacją z koreańskiego państwa Goguryeo. Sytuacja na północnym- wschodzie była od dawna niestabilna; cesarz Wendi podjął nawet w 598 próbę podboju Goguryeo, ale straciwszy większość armii, poniechał kolejnych starań. Yangdi, obawiając się koreańsko-tureckiego sojuszu, zażądał od Koreańczyków złożenia hołdu, a gdy ci odmówili, podjął przygotowania do wojny. Od 610 rozpoczęto gromadzenie zapasów i wojsk. W Shandongu zbudowano 300 okrętów, do których obsługi sprowadzono 10 tys. marynarzy znad Jangcy i Huai. Z południa kraju sprowadzono 30 tys. oszczepników (prawdopodobnie nie-Chińczyków) i 30 tys. [[kusznik]]ów. [[Henan]] i [[Hebei]] zobowiązano do dostarczenia 50 tys. wozów do transportu zaopatrzenia sprowadzanego kanałami z południa do miejsca koncentracji sił - komanderii Zhuo (koło dzisiejszego Pekinu){{odn\|Graff\|2002\|s=145}}. Siły zostały podzielone na 24 armie, liczące 4 tys. ciężkiej kawalerii, 8 tys. piechoty, oraz oddziały pomocnicze, lekkie i tabory; do tego dochodziło osobnych 6 armii cesarskich. Władcy towarzyszyło też ruchome centrum administracyjne, złożone z cywilnych dostojników{{odn\|Graff\|2002\|s=147}}. Łącznie siły liczyły k. 670 tysięcy ludzi{{odn\|Graff\|2002\|s=148}}.

Sui Yangdi: Różnice pomiędzy wersjami