Antoni Barnaba Jabłonowski: Różnice pomiędzy wersjami

Antoni Barnaba był czynnym i aktywnym politykiem schyłku I Rzeczypospolitej. Umiejętnie lawirował pomiędzy stronnictwami politycznymi w ostatnim okresie panowania króla [[August III Sas|Augusta III]]. Był posłem z [[województwo kijowskie|województwa kijowskiego]] na [[sejm walny|sejm]] [[1758]] roku. <ref>Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 285.</ref>[[7 maja]] [[1764]] roku podpisał manifest, uznający odbywający się w obecności [[Armia Imperium Rosyjskiego|wojsk rosyjskich]] [[sejm konwokacyjny (1764)|sejm konwokacyjny]] [[Wojna domowa w Rzeczypospolitej 1764|za nielegalny]].<ref>Materiały do dziejów bezkrólewia po śmierci Augusta III i pierwszych lat dziesięciu panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego, t. I Lwów 1857, s. 45-49.</ref> W 1764 roku na [[sejm koronacyjny|sejmie koronacyjnym]] wyznaczony do komisji do ''compositio inter status''<ref>Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1850, s. 150.</ref>. W 1764 roku został wyznaczony senatorem rezydentem<ref>Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 169.</ref>. Był członkiem [[Konfederacja radomska|konfederacji radomskiej]] [[1767]] roku<ref>Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 225.</ref>. [[23 października]] [[1767]] wszedł w skład [[Sejm delegacyjny|delegacji]] [[Sejm Repninowski|Sejmu]], wyłonionej pod naciskiem [[Ambasadorowie i posłowie rosyjscy w Rzeczypospolitej 1763-17941763–1794|posła rosyjskiego]] [[Nikołaj Repnin|Nikołaja Repnina]], powołanej w celu określenia ustroju [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]]<ref>[[Volumina Legum]] t. VII, [[Petersburg]] [[1860]], s. 244-248.</ref>. Podobnie zachowywał się podczas elekcji i rządów [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]]. Był posłem Generalności [[Konfederacja barska|konfederacji barskiej]] do [[Wiedeń|Wiednia]] w [[1772]] w celu ratowania Polski, jednak i te rozmowy nie były skuteczne wobec zaborczych umów trzech państw. Na [[Sejm Rozbiorowy 1773-1775|Sejmie Rozbiorowym 1773-1775]] wszedł w skład [[sejm delegacyjny|delegacji]] wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw [[I rozbiór Polski|rozbiorczych]], mającej przeprowadzić rozbiór<ref>Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: [[Kwartalnik Historyczny]], LXXIX, nr 3, [[1972]], s. 545-562.</ref>, został członkiem [[Komisje Rozdawnicze Koronna i Litewska|Komisji Rozdawniczej Koronnej]], ustanowionej dla likwidacji majątku skasowanego w [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]] [[Jezuici|zakonu jezuitów]]<ref>[[Stanisław Załęski]], Historia zniesienia jezuitów w Polsce i ich zachowanie na Białej Riusi, t. II, [[Lwów]], [[1875]], s. 1-68.</ref>, powołany do [[Komisja Skarbowa Koronna|Komisji Skarbowej Koronnej]]. <ref>[[Volumina Legum]], t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.</ref> [[18 września]] [[1773]] roku podpisał traktaty [[cesja (prawo międzynarodowe)|cesji]] przez [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczpospolitą Obojga Narodów]] ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w [[I rozbiór Polski|I rozbiorze Polski]]<ref>Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.</ref>. Członek konfederacji [[Andrzej Mokronowski|Andrzeja Mokronowskiego]] w [[1776]] roku<ref>Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.</ref>. Członek [[Departament Skarbowy Rady Nieustającej|Departamentu Skarbowego Rady Nieustającej]] w [[1779]] roku<ref>KALENDARZ polityczny dla Królestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego na rok pański 1779. w Warszawie, Nakładem y drukiem Michała Groella Księgarza Nadwornego J.K.Mci., [b.n.s]</ref>.