Sergio Markarián: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Reprezentacja Peru w piłce nożnej – zmieniono link(i) do Reprezentacja Peru w piłce nożnej mężczyzn |
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Reprezentacja Paragwaju w piłce nożnej – zmieniono link(i) do Reprezentacja Paragwaju w piłce nożnej mężczyzn |
||
Linia 41:
W 1992 roku Markarián przyjął propozycję paragwajskiej federacji, obejmując reprezentację olimpijską tego kraju, złożoną z piłkarzy do lat 23. Zajął z nią pierwsze miejsce na południowoamerykańskim turnieju eliminacyjnym i zakwalifikował się na [[Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992|Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie]]. Tam z kolei Paragwajczycy doszli do ćwierćfinału, zajmując piąte miejsce na olimpiadzie. W 1993 roku został trenerem peruwiańskiego [[Universitario Lima|Universitario de Deportes]], z którym już w premierowym sezonie wywalczył mistrzostwo, a w rozgrywkach 1995 osiągnął tytuł wicemistrzowski. Sukcesy te zaowocowały przejściem do najmocniejszego wówczas zespołu w kraju – [[Sporting Cristal Lima|Club Sporting Cristal]], z którym zdobył kolejne mistrzostwo Peru i w 1997 roku doszedł aż do finału [[Copa Libertadores 1997|Copa Libertadores]]. Tam Sporting Cristal okazał się jednak gorszy w dwumeczu od brazylijskiego [[Cruzeiro Belo Horizonte|Cruzeiro]].
Dzięki osiągnięciom odnoszonym w Ameryce Południowej Markarián podpisał umowę z grecką drużyną [[Ionikos Nakaias|Ionikos FC]], którą trenował w sezonie 1998/1999. Zajął wówczas z Ionikosem wysokie, piąte miejsce w lidze, awansując do rozgrywek [[Puchar UEFA 1999/2000|Pucharu UEFA]], jednak niedługo potem przyjął ofertę pracy na stanowisku selekcjonera [[Reprezentacja Paragwaju w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Paragwaju]]. W 2001 roku wziął z nią udział na turnieju [[Copa América 2001|Copa América]], gdzie po dwóch remisach i porażce jego piłkarze zajęli ostatnie miejsce w grupie. Z paragwajską kadrą narodową zdołał zakwalifikować się na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002|Mistrzostwa Świata 2002 w Korei i Japonii]], lecz zaraz po tym sukcesie został zwolniony z powodu słabej postawy reprezentacji w dwóch ostatnich meczach eliminacyjnych (porażki 1:3 z [[Reprezentacja Wenezueli w piłce nożnej mężczyzn|Wenezuelą]] i 0:4 z [[Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej|Kolumbią]]). Zastąpił go Włoch [[Cesare Maldini]], który poprowadził Paragwaj na światowym czempionacie, dochodząc do 1/8 finału. Za kadencji Markariána paragwajska kadra znajdowała się regularnie w pierwszej dziesiątce [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]].
Na początku 2002 roku Markarián powrócił do Grecji, w połowie sezonu 2001/2002 zostając szkoleniowcem jednego z najbardziej utytułowanych klubów w kraju – [[Panathinaikos AO]]. W swoich pierwszych rozgrywkach doszedł z Panathinaikosem do ćwierćfinału [[Liga Mistrzów UEFA (2001/2002)|Ligi Mistrzów]], gdzie odpadł po przegranym dwumeczu z [[FC Barcelona]]; zdołał również zająć trzecie miejsce w lidze, premiowane awansem do [[Puchar UEFA 2002/2003|Pucharu UEFA]]. W maju 2002 mimo dobrych wyników zrezygnował ze stanowiska trenera, tłumacząc swoją decyzję chęcią odpoczynku od futbolu, jednak już po pięciu miesiącach ponownie został zatrudniony przez Panathinaikos. W sezonie 2002/2003 dotarł z ekipą z [[Ateny|Aten]] do ćwierćfinału [[Puchar UEFA 2002/2003|Pucharu UEFA]] – tam, mimo zwycięstwa w wyjazdowym spotkaniu po bramce [[Emmanuel Olisadebe|Emmanuela Olisadebe]], odpadł po dogrywce w meczu rewanżowym z prowadzonym przez [[José Mourinho]] zespołem [[FC Porto]], który okazał się później triumfatorem rozgrywek. Wywalczył także wicemistrzostwo Grecji – jego piłkarze uzbierali tyle samo punktów co [[Olympiakos SFP|Olympiakos]], lecz z powodu gorszego bilansu bramkowego zajęli dopiero drugie miejsce w ligowej tabeli. Jego podopiecznymi w Panathinakosie było pięciu zawodników, którzy w 2004 roku wraz z [[Reprezentacja Grecji w piłce nożnej|reprezentacją Grecji]] zwyciężyli w [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|Mistrzostwach Europy w Portugalii]] – [[Jurkas Seitaridis]], [[Angelos Basinas]], [[Konstandinos Chalkias]], [[Janis Gumas]] oraz [[Dimitris Papadopulos]].
| |||