Joe Mercer: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Emptywords (dyskusja | edycje) m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Reprezentanci Anglii w piłce nożnej → Kategoria:Reprezentanci Anglii w piłce nożnej mężczyzn (przy użyciu QRC) |
m Bot poprawia przekierowania |
||
Linia 18:
| występy(gole) = 170 (1)<br />247 (2)
| trener-lata = 1955–1958<br />1958–1964<br />1965–1971<br />1972–1974<br />1974
| trener-kluby = [[Sheffield United F.C.|Sheffield United]]<br />[[Aston Villa F.C.|Aston Villa]]<br />[[Manchester City F.C.|Manchester City]]<br />[[Coventry City F.C.|Coventry City]]<br />[[Reprezentacja Anglii w piłce nożnej mężczyzn|Anglia]] <small>(tymczasowo)</small>
| latawreprezentacji = 1938–1939
| reprezentacja = {{reprezentacja|ENG|pn}}
Linia 26:
}}
'''Joseph Mercer''' [[Order Imperium Brytyjskiego|OBE]] (ur. [[9 sierpnia]] [[1914]] w [[Ellesmere Port]], zm. [[9 sierpnia]] [[1990]] w [[Liverpool]]u) – [[Anglia|angielski]] piłkarz i trener [[Piłka nożna|piłkarski]]. Na przełomie lat 60. i 70. był szkoleniowcem [[Manchester City|Manchesteru City]], z którym najpierw awansował do [[Football League First Division|Division One]], a później – w 1970 roku – triumfował w finale [[Puchar Zdobywców Pucharów|Pucharu Zdobywców Pucharów]]. W 1974 roku pełnił funkcję tymczasowego selekcjonera [[Reprezentacja Anglii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Anglii]].
== Kariera piłkarska ==
Był lewonożnym pomocnikiem. Zaczynał sportową przygodę w lokalnym klubie [[Ellesmere Port FC]]. W wieku 18 lat zapisał się do szkółki piłkarskiej [[Everton F.C.|Evertonu]], w którego barwach rozegrał następnie 186 meczów i zdobył mistrzostwo kraju w sezonie 1938/1939. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] służył w [[Anglia|angielskiej]] armii (dosłużył się stopnia [[sierżant]]a) i występował w [[Reprezentacja Anglii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Anglii]], której został kapitanem.
W 1946 roku, po czternastu latach gry w Evertonie, przeszedł do [[Arsenal F.C.|Arsenalu]] za 9 tysięcy [[Funt szterling|funtów]]. Powodem odejścia była kłótnia z managerem [[Theo Kelly]]m, który nie chciał pokryć kosztów rehabilitacji kontuzjowanego wówczas Mercera. W Arsenalu otrzymał opaskę kapitana i wkrótce potem poprowadził zespół do dwukrotnego triumfu w rozgrywkach o mistrzostwo kraju i raz – w 1950 roku – do zwycięstwa w Pucharze Anglii. Zakończył sportową karierę cztery lata później. Miał wtedy czterdzieści lat.
Linia 44:
Po odejściu z [[Birmingham]] został szkoleniowcem [[Manchester City F.C.|Manchesteru City]]. W latach 1965-1972 osiągnął z tym klubem największe sukcesy w całej jego historii, niepowtórzone po dziś dzień. Najpierw wprowadził zespół do [[Football League First Division|Division One]], po czym w ciągu dwóch lat zdobył mistrzostwo Anglii, Puchar Anglii, Puchar Ligi Angielskiej oraz [[Puchar Zdobywców Pucharów]]. W meczu finałowym PZP rozgrywanym 29 kwietnia 1970 roku na stadionie w [[Wiedeń|Wiedniu]] podopieczni Mercera pokonali [[Górnik Zabrze]].
Później na prawie dziesięć lat związał się z [[Coventry City F.C.|Coventry City]]. Najpierw był trenerem tego klubu, a później dyrektorem technicznym. W międzyczasie, po rezygnacji [[Alf Ramsey|Alfa Ramseya]] z funkcji selekcjonera [[Reprezentacja Anglii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Anglii]] tymczasowo, od maja do października 1974 roku, prowadził drużynę narodową. Jego bilans: 7 meczów, 3 wygrane – 3 remisy – 1 porażka. Za największy sukces poczytuje mu się remisy z [[Reprezentacja Niemiec w piłce nożnej mężczyzn|RFN]] i [[Reprezentacja Argentyny w piłce nożnej mężczyzn|Argentyną]].
W latach 80. znacznie ograniczył swoją aktywność zawodową. Zmarł w dniu swoich siedemdziesiątych szóstych urodzin, miesiąc po tym, jak reprezentacja Anglii, prowadzona przez [[Bobby Robson|Bobby'ego Robsona]], zajęła czwarte miejsce na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1990|mistrzostwach świata]].
| |||