Guy Thys: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia przekierowania
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia przekierowania
Linia 38:
Dzięki tym sukcesom w [[1976]] roku został trenerem [[Reprezentacja Belgii w piłce nożnej mężczyzn|kadry narodowej]] i utrzymał to stanowisko do [[1989]] roku. Reprezentacja pod jego opieką zagrała 101 spotkań, z czego wygrała 45. Po 8 miesiącach od rozstania z drużyną, powrócił na początku [[1990]] roku, aby zapewnić Belgom awans do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1990|Mistrzostw świata 1990]]. "Czerwone Diabły" zdobyły awans, lecz we [[Włochy|Włoszech]] odpadli w 1/8 finału meczem z [[Reprezentacja Anglii w piłce nożnej mężczyzn|Anglią]]. W [[1991]] przeszedł na trenerską emeryturę.
 
Jako trener reprezentacji doprowadził ją do dwóch uczestnictw w [[Mistrzostwa Europy w piłce nożnej|Mistrzostw Europy]] i trzech awansów do [[Mistrzostwa świata w piłce nożnej|Mundiali]]. W roku [[1980]] Belgowie zdobyli srebrny medal [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1980|Euro 1980]], przegrywając finał w [[Rzym]]ie z [[Reprezentacja Niemiec w piłce nożnej mężczyzn|Niemcami]]. W meczu otwarcia [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|Mistrzostw Świata 1982]] ekipa Thysa niespodziewanie pokonała broniących tytułu [[Reprezentacja Argentyny w piłce nożnej mężczyzn|Argentyńczyków]] 1-0. Jednak największym sukcesem Guya Thysa było doprowadzenie [[Reprezentacja Belgii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji]] do 4 miejsca na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Mistrzostwach Świata 1986]] w [[Meksyk]]u. Jego zespół pokonał m.in. [[Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej mężczyzn|Hiszpanię]] oraz [[Reprezentacja Związku Radzieckiego w piłce nożnej mężczyzn|ZSRR]]
i został zatrzymany dopiero w półfinale przez przyszłych mistrzów - [[Reprezentacja Argentyny w piłce nożnej mężczyzn|Argentynę]].