W polityce zagranicznej nawiązał bliską współpracę z grupą [[antysyjonizm|antysyjonistycznych]] państw [[Arabowie|arabskich]]<ref name=B>{{cytuj stronę| url=http://www.britannica.com/biography/Ahmed-Ben-Bella| tytuł = Ahmed Ben Bella| autor = | opublikowany = britannica.com| praca = | data = | język = en}}</ref>. Nie zadowalające stosunki dzieliły jednak Algierię z sąsiednimi państwami. [[Tunezja]] oskarżała Ben Bellę o udzielaudzielanie schronienia tunezyjskim spiskowcom, a z Marokiem toczył się spór graniczny<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Konflikt graniczny doprowadził do wybuchu w październiku 1963 roku regularnej wojny algiersko-marokańskiej (tzw. [[wojna piaskowa]]). Algieria została zaatakowana jako pierwsza przez wojska marokańskie. Rząd Belli w konflikcie wsparty został przez [[Kuba|Kubę]] i [[Zjednoczona Republika Arabska|Zjednoczoną Republikę Arabską]]. Algieria wyszła z kryzysu zwycięsko odnosząc w walkach sukces<ref>Ottaway, David (1970), ''Algeria: The Politics of a Socialist Revolution'', s. 166, Berkeley, California: University of California Press, ISBN 9780520016552</ref><ref name=B>{{cytuj stronę| url=http://www.britannica.com/biography/Ahmed-Ben-Bella| tytuł = Ahmed Ben Bella| autor = | opublikowany = britannica.com| praca = | data = | język = en}}</ref>.
We wrześniu 1963 roku opanował powstanie na terenie [[Kabylia|Kabylii]]. Powstańcy opowiedzieli się przeciwko rządowi ze względu na rządowe plany konfiskaty ziemi. Dowódca powstania, Ad't Ahmed, sam właściciel majątku ziemskiego,