Drabinianka: Różnice pomiędzy wersjami

|współrzędne = 50°00′00″N 22°00′00″E

Wieś Drabinianka w źródłach historycznych po raz pierwszy została odnotowana w roku [[1423]]. Początkowo należała do dóbr tyczyńskich [[otton z Pilczy|Ottona z Pilczy]] i była wtedy najdalej wysuniętą na północ osadą ziemi sanockiej.W 1450 roku właścicielem wsi był wnuk Ottona Jan z Pilczy, a syn [[Elżbieta Granowska|Elżbiety Granowskiej]] trzeciej żony Władysława Jagiełły<ref>Akta Grodzkie i Ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z Archiwów tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wydane staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego, 1888 rok, Tom 13, ''Termini terrestres Przeworscenses 1450''.</ref>. Tereny Drabinianki były miejscem częstych najazdów obcych wojsk. W [[1498]] wieś spustoszyły oddziały Tatarów, Turków i Wołochów, a w roku [[1524]] okolice Rzeszowa zostały najechane przez 40-tysięczną armię turecką. Teren Drabinianki był oprócz działań wojennych często nawiedzany przez powodzie, gradobicia oraz przez plagi szarańczy.