Kościół maronicki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: wstawiam brakujący szablon {{Przypisy}}
Bialke (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 79:
Od początku XVII wieku w Libanie zaczęły powstawać domy zakonów Zachodu – [[Zakon Braci Mniejszych Kapucynów|kapucynów]] ([[1626]]), [[karmelici|karmelitów]] ([[1635]]), [[jezuici|jezuitów]] ([[1656]]). W [[1694]] roku patriarcha Douaihy ustanowił pierwszy maronicki zakon – świętego Antoniego. Na początku XVIII wieku wśród maronitów doszło do sporów na tle latynizacji ich obrządku. W celu ich rozstrzygnięcia w roku [[1736]] odbył się synod w Louaizeh, który jednak nie podjął decyzji w tej kwestii, a tylko potwierdził unię z Rzymem.
 
W [[1845]] roku, a później w [[1860]] roku doszło do walk z druzami, w wyniku których kilka tysięcy maronitów zginęło, a wielu spośród nich uciekło. Na skutek dyplomatycznej i militarnej interwencji [[Francja|Francji]] [[Wysoka Porta|Porta Osmańska]] udzieliła maronitom autonomii. Druga fala emigracji nastąpiła po zakończeniu I wojny światowej, w czasie której wspólnota maronicka cierpiała głód wskutek blokady gór Libanu. W roku [[1919]] patriarcha [[EliaszElias Hoayek z Hilta|Elias Hoayek]] reprezentował mieszkańców Libanu na konferencji pokojowej w Wersalu. Pod mandatem francuskim ([[1919]]-[[1943]]) maronici cieszyli się autonomią i swobodą kultu. W niepodległym Libanie tworzą drugą liczebnie grupę wyznaniową. Do czasów wojny domowej mieli konstytucyjnie zagwarantowane współrządy z muzułmanami.
 
Obecnie w Libanie i Syrii mieszka około 2 milionów maronitów. Kościół ma 13 diecezji w Libanie ([[Antiljas|Antelias]], [[Baalbek]], [[Al-Batrun|Botrys]], [[Bejrut]], [[Byblos|Dżubajl]], [[Dżubba]], [[Dżunija]], [[Sydon|Sajda]], [[Sarba]], [[Trypolis (Liban)|Trypolis]], [[Tyr (miasto)|Tyr]], [[Zahla]] i [[Zagharta|Zgharta]]), trzy w Syrii ([[Damaszek]], [[Latakia]], [[Aleppo|Alleppo]]), po jednej na [[Cypr (wyspa)|Cyprze]] ([[Nikozja]]), w [[Izrael]]u ([[Hajfa]]) i w [[Egipt|Egipcie]] ([[Kair]]). [[diaspora (naród)|Diaspora]] maronicka liczy około 4 milionów wiernych, mieszkających głównie w Ameryce Północnej i w południowej Europie. Diecezje maronickie istnieją w [[Stany Zjednoczone|USA]] ([[Brooklyn]] i [[Los Angeles]]), w [[Kanada|Kanadzie]], w [[Meksyk]]u, w [[Argentyna|Argentynie]], w [[Brazylia|Brazylii]] i w [[Australia|Australii]].