Heptarchia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Romuald Wróblewski przeniósł stronę Heptarchia anglosaska na Heptarchia w miejsce przekierowania: http://encyklopedia.pwn.pl/szukaj/heptarchia.html |
m |
||
Linia 1:
{{Historia Wielkiej Brytanii}}
'''Heptarchia''' ({{w języku|en|Heptarchy}}) – siedem [[Anglosasi|anglosaskich]] królestw.
[[Plik:British kingdoms c 800.svg|thumb|left|220px|Brytania ok. 800 r., z widocznymi państwami heptarchii]]
Najeżdżające Brytanię pogańskie plemiona germańskie tworzyły na podbitych terenach małe państewka plemienne o charakterze [[Patriarchat (ustrój)|patrymonialnym]]. Z początku było ich wiele, z czasem ich liczba spadła do siedmiu. Były to: [[Królestwo Anglii Wschodniej|Anglia Wschodnia]], [[Królestwo Essex|Essex]], [[Królestwo Kentu|Kent]], [[Mercja]], [[Nortumbria]], [[Sussex]] i [[Wessex]]. Na przełomie VI i VII wieku hegemonię zyskało królestwo Kentu, następnie zaś Nortumbria. Od połowy VIII wieku hegemonia przypadła Mercji, a z początkiem IX wieku Wesseksowi. Władca państwa-hegemona nosił tytuł [[bretwald]]a.
Linia 5 ⟶ 7:
Organizacja heptarchiczna doprowadziła z czasem do zjednoczenia Brytanii i wykształcenia spójnego [[Ustrój polityczny Anglosasów|ustroju politycznego Anglosasów]], co nastąpiło w IX wieku, w okresie najazdów duńskich.
W czasach anglosaskich bujnie rozwijała się kultura, zwłaszcza literatura<ref>Zobacz Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, Wrocław 1981, s. 5-32.</ref>. Powstały wtedy liczne utwory poetyckie, między innymi [[Sen o krzyżu]]<ref>Zobacz: Sen o krzyżu. Staroangielski poemat mistyczny. Tłum. Monika Opalińska, Warszawa 2007.</ref> i prozatorskie. Najwybitniejszym przedstawicielem piśmiennictwa był [[Beda Czcigodny]].
== Bibliografia ==
# Benedykt Zientara, ''Historia powszechna średniowiecza'', wyd. TRIO, Warszawa 2006, ISBN 978-83-7436-092-0, s.72, 73.
| |||