Agostino Di Bartolomei: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pszczółka (dyskusja | edycje)
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nazwę sekcji; zmiany kosmetyczne
Linia 25:
'''Agostino Di Bartolomei''' (ur. [[8 kwietnia]] [[1955]] w [[Rzym]]ie – zm. [[30 maja]] [[1994]] w [[Castellabate]]), były [[piłka nożna|piłkarz]] [[Włochy|włoski]] grający na pozycji środkowego [[pomocnik (piłka nożna)|pomocnika]] lub [[obrońca (piłka nożna)|libero]]. W czasie kariery piłkarskiej mierzył 180 cm wzrostu, ważył 75 kg. Nosił przydomki „Ago” i „Diba”.
 
== BiografiaŻyciorys ==
Di Bartolomei pochodził z przedmieść [[Rzym]]u. Piłkarskie kroki stawiał w dzielnicy [[Garbatella]] i niedługo potem trafił do juniorów [[AS Roma]]. W 1972 roku został włączony do kadry pierwszej drużyny, a w [[Serie A]] zadebiutował [[22 kwietnia]] 1973 w zremisowanym 0:0 meczu z [[Inter Mediolan|Interem Mediolan]]. Liczył sobie wówczas 18 lat. W swoich pierwszych dwóch sezonach w dorosłym futbolu zaliczył raptem 10 spotkań i zdobył swojego premierowego gola (w 1. kolejce sezonu 1973/1974, w wygranym 2:1 październikowym spotkaniu z [[Bologna FC|Bolonią]]). W sezonie 1974/1975 wystąpił w 13 spotkaniach i po raz pierwszy zajął z Romą miejsce na podium. Na sezon 1975/1976 Agostino został wypożyczony do [[Vicenza Calcio|Lanerossi Vicenza]], gdzie zaczął występować w pierwszym składzie i zdobył dla tego zespołu 4 bramki. Latem 1976 powrócił na [[Stadio Olimpico (Rzym)|Stadio Olimpico]] i w drużynie prowadzonej przez [[Szwedzi|Szweda]] [[Nils Liedholm|Nilsa Liedholma]] wywalczył miejsce w wyjściowej jedenastce występując na środku pomocy. W sezonie zdobył 8 bramek, a w kolejnym z 10 na koncie został najlepszym strzelcem drużyny. W 1980 roku Di Bartolomei osiągnął swój pierwszy sukces w karierze, jakim było zdobycie [[Puchar Włoch w piłce nożnej|Pucharu Włoch]]. Obfitym w sukcesy był też sezon 1980/1981, gdy Agostino drugi raz rzędu sięgnął po krajowy puchar, a następnie także po wicemistrzostwo Włoch. W sezonie 1981/1982 wraz z kolegami klubowymi zakończył ligę na 3. miejscu w tabeli. Latem 1982 z zespołu odszedł [[libero]] [[Maurizio Turone]] i Liedholm dość niespodziewanie przesunął Agostina na tę pozycję. Mimo grania w obronie Di Bartolomei zdobył 7 goli w lidze (po [[Roberto Pruzzo]] najwięcej w zespole) i walnie przyczynił się do wywalczenia przez „giallo-rossich” pierwszego od 1942 roku mistrzostwa kraju. W 1984 roku zdobył kolejny Coppa Italia, wicemistrzostwo Italii, a także dotarł do finału [[Liga Mistrzów UEFA|Pucharu Mistrzów]], w którym wystąpił przez pełne 120 minut, skutecznie wykorzystał rzut karny w [[seria rzutów karnych|serii rzutów karnych]], jednak rzymianie przegrali w niej 2:4 z [[Liverpool F.C.|Liverpoolem]] i to [[Anglicy]] sięgnęli po puchar. Dla Romy przez 11 sezonów rozegrał 237 ligowych spotkań (w tym ponad 130 jako kapitan) i strzelił 50 bramek.
 
Linia 185:
 
{{SORTUJ:Di Bartolomei, Agostino}}
 
[[Kategoria:Włoscy piłkarze]]
[[Kategoria:Piłkarze AS Roma]]