Wersja z 23:27, 23 paź 2016 edytuj Pwjb (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 6195 edycji m →‎Twórczość i poglądy: drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 14:53, 24 paź 2016 edytuj anuluj edycję AndrzeiBOT (dyskusja \| edycje) Boty 391 469 edycji m →‎Życiorys: Poprawiam linkujące Santiago następna edycja →
Linia 27: Za zgodą biskupa włocławskiego [[Karol Radoński\|Karola Radońskiego]] oddał się nauce. Studiował na uczelniach paryskich: na Wydziale Prawa Uniwersytetu Paryskiego ([[Uniwersytet Paryski]]), gdzie 31 maja 1947 uzyskał stopień doktora na podstawie pracy na temat reform rolnych w Polsce z punktu widzenia prawnego, gospodarczego, społecznego i politycznego (pisanej u prof. P. Fromonta); a jednocześnie na Katolickim Uniwersytecie Paryskim (Institut Catholique de Paris) nauki społeczne, wieńcząc je w [[1949]] doktoratem nauk ekonomicznych, społecznych i ekonomicznych na podstawie rozprawy na temat doktryny [[permanentna rewolucja\|permanentnej rewolucji]] u blankistów i w [[materializm dialektyczny\|marksizmie]] komunistycznym: Marksa, Engelsa, Lenina, Stalina i Trockiego (napisanej pod kierunkiem prof. H. Chambre). W latach 1948–1949 studiował nauki polityczne w Fondation Nacional des Sciences Politiques. Jako stypendysta rządu hiszpańskiego, w [[1953]] odbył studia kulturoznawcze w Instytucie Balmesa w [[Madryt\|Madrycie]]. W [[1950]] (1 stycznia) przybył do Chile, gdzie przez ponad 40 lat był profesorem na uczelniach katolickich tego kraju. Wykładał socjologię i naukę społeczną Kościoła najpierw przez dwa lata (1950–1952) na Katolickim Uniwersytecie w [[~~Santiago (Chile)\|~~Santiago]], a następnie związał się na stałe z Papieskim Uniwersytetem Katolickim w Valparaíso (1952–1989), gdzie był kierownikiem katedry socjologii. Wykładał także na innych wyższych uczelniach chilijskich, m.in. na Uniwersytecie Metropolitalnym (1986–1990) oraz Academia Superior de La Seguridad National w Santiago de Chile. Należał do wielu stowarzyszeń naukowych, m.in.: Sociedad Chilena de Sociologia, Sociedad Internacional S. Tomás de Aquino (Rzym), Sociedad Católica Argentina de Filosofía (członek honorowy); był wiceprezesem (od 1982) Asociación Católica Interamericana de Filosofía (ACIF) z siedzibą w [[São Paulo]] w Brazylii. Był członkiem czynnym zamiejscowym [[Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie\|Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie]] (od 1970)<ref name="puno">{{Cytuj stronę \| url = http://docplayer.pl/3013168-Iii-wybor-czlonkow-polskiego-towarzystwa-naukowego-na-obczyznie.html \| tytuł = Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 110 \| opublikowany = docplayer.pl \| data dostępu = 2016-10-14}}</ref>. Zaznaczył się jako organizator konferencji naukowych poświęconych marksizmowi, komunizmowi, leninizmowi, stalinizmowi i trockizmowi. Przez 13 lat (1953–1965) redagował i wydawał kwartalnik „Estudios sobre el comunismo”. Poza działalnością naukową ks. Poradowski zajmował się także duszpasterstwem, działalnością społeczną oraz polityczną. W Chile w latach 1951–1955 był prezesem Zjednoczenia Polaków w Chile i współredaktorem (1950–1960) miesięcznika „Polak w Chile”; był przedstawicielem londyńskiej [[Rada Trzech\|Rady Trzech]], potem rządu RP na uchodźstwie oraz Skarbu Narodowego.

Michał Poradowski: Różnice pomiędzy wersjami