Georges Cadoudal: Różnice pomiędzy wersjami

'''Georges Cadoudal''' (ur. [[1 stycznia]] [[1771]] w [[Brech|Kerléano-en-Brech]] koło [[Auray]], na południu [[Morbihan]], zm. [[25 czerwca]] [[1804]] w [[Paryż]]u) – przywódca [[szuanie|szuanerii]]. Stał na jej czele w latach 1800-1803, kiedy to szuanie po raz wtóry zbuntowali się przeciwko [[Napoleon Bonaparte|Napoleonowi]]. Zwany przez swych towarzyszy „Gedeonem”.

 

Był synem Ludwika Cadoudala. Szkołę podstawową ukończył w Auray i dalszą naukę podjął w kolegium Saint-Yves w [[Vannes]], które opuścił w 1791 roku. Po opuszczeniu kolegium, pracował jako kancelista u notariusza w Auray. Po egzekucji [[Ludwik XVI|Ludwika XVI]] w styczniu 1793 roku oraz gdy w wyniku ogłoszenia poboru do wojska, w marcu 1793 roku wybuchło [[Wojny wandejskie|powstanie]] w [[Wandea (departament)|Wandei]], wstąpił do armii powstańczej, otwarcie występując przeciw Rewolucji. Zaciągnął się do uzbrojonej grupy Szuanów w okolicach swej rodzinnej wioski. Po klęsce jego oddziału, próbującego opanować Auray, w wyniku denuncjacji został ujęty, siłą wcielony do armii republikańskiej i wysłany do walki z wandejskimi powstańcami. Zbiegł z armii republikańskiej aby przyłączyć się do powstańców. Trafił do oddziału Bonchampsa, z którym przeszedł szlak bojowy powstania z 1793 roku.