Niewola babilońska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m int. |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 6:
29 lipca 587 p.n.e. wojska babilońskie króla [[Nabuchodonozor II|Nabuchodonozora II]] zdobyły [[Jerozolima|Jerozolimę]], tłumiąc tym samym powstanie Żydów z Judy przeciwko [[państwo nowobabilońskie|państwu nowobabilońskiemu]]. Według relacji Jeremiasza<ref>Jr 52,30 za: Harrington, op.cit.</ref> 4600 Żydów zostało wysiedlonych przez nowobabilońskiego władcę do [[Babilonia|Babilonii]] (taką metodę ujarzmiania buntowniczych ludów stosowali wcześniej na masową skalę [[Asyria|Asyryjczycy]], m.in. w stosunku do Babilończyków i Żydów z [[Królestwo Izraela (państwo północne)|Izraela]]). Ostatnia deportacja, o której wspomina [[Księga Jeremiasza]] (Jr 52,30), miała miejsce w 582 p.n.e.<ref name="klucz">{{cytuj książkę|nazwisko=Harrington|imię=Wilfrid J.|tytuł=Klucz do Biblii| wydawca=Instytut Wydawniczy Pax| miejsce=Warszawa |data=2002 |wydanie = 6 |isbn=83-211-0277-8| strony=102 oraz 105}}</ref>
Niewola Żydów skończyła się w 539/538 roku p.n.e., gdy [[Cyrus II Wielki]], król [[Persowie|Persów]], podbił Babilonię i zgodził się na powrót Żydów do Judy, która stała się autonomiczną prowincją perską – [[Judea|Jehud]]. Uwolnienie nastąpiło w wyniku znanej z tolerancji polityki królów perskich<ref>Stefan Zawadzki, ''Ze studiów nad chronologią Babilonii; koniec VII - początek V wieku przed Chr.'', Poznań 1996, s. 57</ref><ref>''Nowy komentarz biblijny – Księga Daniela'', Edycja św.Pawła 2008, s. 410</ref>. Część Żydów należących do plemion [[Lewici|
Wyprowadzenie Żydów z [[Jerozolima|Jerozolimy]] opisane jest między innymi w biblijnej [[2 Księga Królewska|2 Księdze Królewskiej]] 25,1-21.
| |||