Wawrzyniec Ciołek: Różnice pomiędzy wersjami

'''Wawrzyniec Ciołek''' herbu [[Ciołek (herb szlachecki)|Ciołek]] – szlachcic polski, dworzanin królewski, rotmistrz jazdy [[Obrona potoczna|obrony potocznej]].

== BiografiaŻyciorys ==

W 1522 wzmiankowany jako [[dworzanin]] króla [[Zygmunt I Stary|Zygmunta Starego]], w roku tym zapłacił zadośćuczynienie Krzysztofowi Rokickiemu, za zabicie podczas sprzeczki jego brata Klemensa. W 1524 Ciołek i inni wojskowi poręczył we Lwowie, pod wadium 4000 [[floren]]ów, za Pieczychowskiego, który miał stawić się na każde wezwanie królewskie. <br />Od 1527 wymieniany jest w dokumentach wojskowych jako [[rotmistrz]] jazdy potocznej na Podolu. 27 czerwca 1531 otrzymał [[list przypowiedni]] na sformowanie 300 konnej chorągwi jazdy, na wyprawę mołdawską poprowadził 291 żołnierzy, w tym 31 konny [[Poczet rycerski|poczet]] własny<ref>''Marek Plewczyński, Obertyn 1531, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994, s.127-128''</ref> . Wyróżnił się podczas walk o [[Pokucie]], [[hetman wielki koronny]] [[Jan Amor Tarnowski|Jan Tarnowski]] wspominał o jego męstwie w liście, z 5 sierpnia 1531, do Zygmunta Starego, polecając go łasce królewskiej. Był także protegowanym biskupa krakowskiego i podkanclerza [[Piotr Tomicki|Piotra Tomickiego]], który polecał jego osobę arcybiskupowi gnieźnieńskiemu [[Maciej Drzewicki|Maciejowi Drzewickiemu]], jako męża ''virtute militare clarum et industrium'' (sławnego z cnót wojskowych). 22 sierpnia 1531 walczył w [[Bitwa pod Obertynem|bitwie pod Obertynem]]<ref>''Tamże, s.206''.</ref>.<br />W 1532 ożenił się z Dorotą ze Słąnków z Siedlca, wdową po Stanisławie Drwalewskim, w tym czasie wykupił za zezwoleniem króla wieś [[Brzeście (województwo mazowieckie)|Brzeście]] w ziemi czerskiej.<br /> W 1535 wziął udział w wojnie z [[Wielkie Księstwo Moskiewskie|Moskwą]], jego chorągiew wchodziła w skład korpusu Tarnowskiego. Latem 1538 brał udział w wyprawie odwetowej przeciw [[Piotr Raresz|Rareszowi]], [[hospodar]]owi mołdawskiemu i oblężeniu [[Chocim]]ia, dowodził wówczas 250 konną chorągwią jazdy. Ostatni raz wzmiankowany jako rotmistrz chorągwi ziemi rawskiej w 1539,

* Władysław Pociecha, ''Ciołek Wawrzyniec [w] [[Polski Słownik Biograficzny]]'', Nakładem Polskiej Akademji Umiejętności, Kraków 1938, tom IV, s.83-84.