Witold Taszycki: Różnice pomiędzy wersjami

'''Witold Taszycki''' (ur. 20 czerwca [[1898]] w [[Zagórzany (powiat gorlicki)|Zagórzanach]] pod [[Biecz]]em, zm. 9 sierpnia [[1979]] w [[Kraków|Krakowie]]) - historyk języka polskiego, badacz [[onomastyka|onomastyki]] i [[dialektologia|dialektologii]] historycznej.

 

Studiował filologię polską i słowiańską na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]] (1917-1921). Wśród jego wykładowców byli [[Jan Michał Rozwadowski]], [[Jan Łoś]] i [[Kazimierz Nitsch]]. Studiował również na uniwersytecie w [[Sofia|Sofii]]. W 1922 obronił doktorat na UJ i został asystentem w Katedrze Językoznawstwa Indoeuropejskiego. Tematem jego rozprawy doktorskiej były ''Imiesłowy czynne teraźniejszy i przeszły I w języku polskim'', a promotorem [[Jan Łoś]]. W 1925 habilitował się na UJ na podstawie rozprawy ''Najdawniejsze polskie imiona osobowe''. W 1926 roku studiował w [[Praga|Pradze]]. W 1928 przeniósł się na [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytet Stefana Batorego]], a w latach 1929-1941 oraz w 1944 był profesorem [[Uniwersytet Jana Kazimierza|Uniwersytetu Jana Kazimierza]] we [[Lwów|Lwowie]]. W październiku 1936 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego języka polskiego [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Nowi profesorowie na Uniwersytecie lwowskim | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810-1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 2 | data = Nr 245 z 24 października 1936 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=44597}}</ref>. W czasie okupacji niemieckiej prowadził tajne nauczanie uniwersyteckie we Lwowie, oficjalnie pracując jako nauczyciel w szkołach zawodowych: handlowej i zegarmistrzowskiej.

 

 

{{SORTUJ:Taszycki, Witold}}

[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego]]

[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego]]