Maurice Druon: Różnice pomiędzy wersjami

'''Maurice Druon''', właśc. '''Maurice Kessel''' (ur. [[23 kwietnia]] [[1918]] w [[Paryż]]u, zm. [[14 kwietnia]] [[2009]] tamże) – [[Francja|francuski]] [[pisarz]] i [[polityk]], członek [[Akademia Francuska|Akademii Francuskiej]]<ref name="Encyklopedia PWN">{{Cytuj stronę | url = http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Druon-Maurice;3894453.html | tytuł = Maurice Druon | opublikowany = Encyklopedia PWN | język = pl | data dostępu = 2016-10-28}}</ref>, [[Legia Honorowa|Kawaler Krzyża Wielkiego Legii Honorowej]]<ref name="Encyclopaedia Britannica">{{Cytuj stronę | url = https://www.britannica.com/biography/Maurice-Druon | tytuł = Maurice-Samuel-Roger-Charles Druon French author | opublikowany = Encyclopaedia Britannica | język = en | data dostępu = 2016-10-28}}</ref>, [[Order Imperium Brytyjskiego|Honorowy Rycerz Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego]]{{r|Encyclopaedia Britannica}}.

W młodości Druon uczęszczał do prestiżowego Lycée Louis-le-Grand w Paryżu. W 1940 uczestniczył w walkach z [[III Rzesza|Niemcami]]. Po upadku Francji, opuścił nielegalnie ojczyznę i poprzez [[Hiszpania|Hiszpanię]] oraz [[Portugalia|Portugalię]] przedostał się do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], gdzie podjął współpracę z [[Wolna Francja|Komitetem Wolnej Francji]]. Druon jest bliskim krewnym pisarza [[Joseph Kessel|Josepha Kessela]]{{r|Encyclopaedia Britannica}} (w latach 1962-1979 również będącego członkiem Akademii, zasiadał na 27. fotelu), z którym napisał francuską wersję słów rosyjskiej piosenki ''Chant des Partisans'', do muzyki [[Anna Marly|Anny Marly]], która stała się hymnem [[Francuski ruch oporu|francuskiego ruchu oporu]]{{r|Encyclopaedia Britannica}} podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]].

Po zakończeniu wojny poświęcił się twórczości literackiej oraz działalności [[polityka|politycznej]]. W 1948 został uhonorowany [[Nagroda Goncourtów|Nagrodą Goncourtów]] za powieść ''Les grandes familles''. 8 grudnia 1966 został wybrany na członka Akademii Francuskiej{{r|Encyclopaedia Britannica}} w miejsce zmarłego [[Georges Duhamel|Georges'a Duhamela]], gdzie zasiadł na 30. [[fotel]]u. W latach 1973-1974 pełnił urząd ministra kultury{{r|Encyklopedia PWN}}{{r|Encyclopaedia Britannica}} Francji w rządzie [[Pierre Messmer|Pierre’a Messmera]], następnie był deputowanym do [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]]{{r|Encyklopedia PWN}}{{r|Encyclopaedia Britannica}} z okręgu paryskiego (1978-1981), natomiast od 1979 do 1984 deputowanym do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]].

Druon najbardziej znany jest jako autor [[powieść historyczna|powieści historycznych]], przede wszystkim zaś siedmiotomowego cyklu ''Królowie przeklęci''{{r|Encyklopedia PWN}} (''Les rois maudits''), którego akcja osadzona jest w czasach [[Wojna stuletnia|Wojny stuletniej]], oraz ją poprzedzających. Innym znanym dziełem pisarza jest powieść ''Aleksander Wielki'' (''Alexandre le Grand'') opowiadającą dzieje [[Aleksander Macedoński|starożytnego zdobywcy]] z perspektywy nadwornego [[wieszcz]]biarza i [[czarnoksiężnik]]a, [[Aristander z Telmessos|Aristandra z Telmessos]]. W twórczości pisarza zwraca uwagę kunsztowna narracja i nieszablonowe rozwiązania [[fabuła|fabularne]], oparte zarówno na wiedzy historycznej jak również wykorzystujące motywy [[okultyzm|okultystyczne]], [[legenda]]rne oraz sensacyjne, będące częścią [[Europa|europejskiego]] dziedzictwa [[historia|historycznego]] i [[kultura|kulturowego]].