Edward Białogłowski: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się 8 stycznia 1947 w [[Rzeplin (województwo podkarpackie)|Rzeplinie]]. W latach 1961–1965 kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym w Jarosławiu, uzyskując świadectwo dojrzałości{{r|Prokop}}. W latach 1965–1972 odbył studia filozoficzno-teologiczne w [[Wyższe Seminarium Duchowne w Przemyślu|Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu]]. Były one przerwane w latach 1966–1968 przymusową [[zasadnicza służba wojskowa|służbą wojskową]] w jednostce kleryckiej w Bartoszycach{{r|nota biograficzna}}. [[sakrament święceń|Święceń prezbiteratu]] udzielił mu 17 czerwca 1972 w [[bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu|katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu]] tamtejszy biskup diecezjalny [[Ignacy Tokarczuk]]. W latach 1979–1983 odbył studia specjalistyczne w zakresie [[teologia dogmatyczna|teologii dogmatycznej]] na Wydziale Teologicznym [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego]]. W 1981 uzyskał [[licencjat naukowy|licencjat]], a w 1985 [[doktor (stopień naukowy)|doktorat]] na podstawie [[dysertacja|dysertacji]] ''Biskupa Józefa Sebastiana Pelczara teologia Eucharystii''{{r|Prokop}}.▼

Pracował jako wikariusz w parafiach: [[parafia Świętego Marcina w Szebniach|św. Marcina w Szebniach]] (1972–1974), [[parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Krośnie|Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Krośnie]] (1974–1979) i [[parafia św. Stanisława w Chmielowie|św. Stanisława w Chmielowie]] (1981–1983){{r|Prokop}}. Po ukończeniu studiów doktoranckich był w latach 1983–1985 notariuszem kurii biskupiej w Przemyślu{{r|nota biograficzna}}, równocześnie w latach 1984–1985 pełnił funkcję sekretarza biskupa Ignacego Tokarczuka{{r|Polak}}. W latach 1985–1986 był [[kapelan]]em sióstr służebniczek starowiejskich w Prałkowcach{{r|nota biograficzna}}.▼

W przemyskim seminarium duchownym w latach 1985–1991 prowadził wykłady z teologii dogmatycznej, zaś w latach 1986–1988 pełnił funkcję [[kierownictwo duchowe|ojca duchownego]] alumnów{{r|nota biograficzna}}. Został także wykładowcą Diecezjalnego Instytutu Teologicznego w Przemyślu{{r|Prokop}}, rzeszowskiej filii [[Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie|Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie]] (od 2001 [[Uniwersytet Rzeszowski|Uniwersytetu Rzeszowskiego]]) oraz [[Wyższe Seminarium Duchowne w Rzeszowie|Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie]]{{r|nota biograficzna}}.▼

30 listopada 1987 został mianowany [[biskup pomocniczy|biskupem pomocniczym]] [[archidiecezja przemyska|diecezji przemyskiej]] ze [[biskup tytularny|stolicą tytularną]] [[Pomaria]]. [[sakra|Święcenia biskupie]] otrzymał 6 stycznia 1988 w [[bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu|katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu]]. Udzielił mu ich biskup diecezjalny przemyski [[Ignacy Tokarczuk]] z towarzyszeniem arcybiskupa [[Jerzy Ablewicz|Jerzego Ablewicza]], biskupa diecezjalnego tarnowskiego, i biskupa [[Marian Jaworski|Mariana Jaworskiego]], administratora apostolskiego w Lubaczowie{{r|Prokop}}. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „''In virtute Spiritus Sancti''” (''W mocy Ducha Świętego''){{r|nota biograficzna}}. W latach 1988–1992 sprawował urząd [[wikariusz|wikariusza generalnego]] diecezji. W kurii biskupiej pełnił funkcję przewodniczącego Wydziału Nauki Chrześcijańskiej i był naczelnym duszpasterzem [[Ruch Światło-Życie|Ruchu Światło-Życie]]. Zasiadał w Komisji Egzaminacyjnej, [[rada kapłańska|Radzie Kapłańskiej]] i [[rada duszpasterska|Radzie Duszpasterskiej]]{{r|Prokop}}. Od 1990 rezydował na terenie [[parafia św. Wojciecha i św. Stanisława w Rzeszowie|parafii farnej w Rzeszowie]]{{r|nota biograficzna}}.▼