Jan Mitręga: Różnice pomiędzy wersjami

|data urodzenia = [[21 kwietnia]] [[1917]]

|data śmierci = [[8 listopada]] [[2007]]

|od = [[23 grudnia]] [[1970]]

|do = [[21 lutego]] [[1975]]

|2 funkcja = [[Ministerstwo Energetyki (PRL)|Minister górnictwa i energetyki]]

|2 od = [[27 lipca]] [[1959]]

|2 do = [[24 września]] [[1974]]

[[Plik:Jan Mitręga Tablica.JPG|thumb|right|200px|Tablica pamiątkowa w Katowicach]]

'''Jan Karol Mitręga''' (ur. [[21 kwietnia]] [[1917]] w [[Michałkowice|Michałkowicach]], zm. [[8 listopada]] [[2007]] w [[Katowice|Katowicach]]) – polski [[polityk]] [[komunizm|komunistyczny]], [[minister]] górnictwa i energetyki w latach 1959–1974, wiceprezes [[Rada Ministrów w Polsce|Rady Ministrów]] w latach 1970–1975. [[Ambasador]] w Republice [[Czechosłowacja|Czechosłowackiej Republice Socjalistycznej]]. od 1975 do 1982.

Urodzony w [[Polska|polskiej]] rodzinie o tradycjach powstańczych i narodowych, był synem Karola i Marii. W 1935 wstąpił do [[Związek Młodzieży Socjalistycznej|Związku Młodzieży Socjalistycznej]] (ZMS), a w 1936 do [[Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej|Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej]] (KZMP). Od 1937 pracował na [[Kopalnia węgla kamiennego|KWK]] Michał (Siemianowice Śląskie). W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] był współorganizatorem akcji strajkowej wymierzonej w politykę Niemiec, sprzeciwiającej się 10 -godzinnemu systemowi pracy. W 1945 stanął na czele [[konspiracja|konspiracyjnej]] Rady Zakładowej, czuwającej nad tym, by [[Niemcy]] nie zniszczyli zakładu pracy podczas swojej [[ewakuacja|ewakuacji]]. W latach 1947–1952 był szefem Rady Zakładowej KWK Michał. W 1952 został powołany do pracy jako podsekretarz stanu w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki. W tym czasie ukończył także [[Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie|Akademię Górniczo-Hutniczą]] w [[Kraków|Krakowie]]. W tym czasie powołał Międzyresortową Komisję Węgla Kamiennego. Wstąpił do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] (1952–1990). W latach 1945–1970 był członkiem Zarządu Głównego [[Związek zawodowy|Związku Zawodowego]] Górników ([[Związek Zawodowy Górników w Polsce|ZZGZwiązku Zawodowego Górników]]), a w latach 1955–1975 prezesprezesem Zarządu Głównego [[Stowarzyszenie Inżynierów i Techników|Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa (SITG)]]. W latach 1961–1975 członkiem [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|KC PZPR]], w latach 1962–1975 [[poseł]] na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IV kadencji|IV]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej V kadencji|V]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VI kadencji|VI]] kadencji. Od 1935 był członkiem (seniorem) [[Związek Harcerstwa Polskiego|ZHP]]. [[Doctor honoris causa|Doktor honoris causa]] [[Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach|Akademii Ekonomicznej w Katowicach]] (1972). W latach 1988–2006 był szefem Fundacji Nagród i Wyróżnień im. Bohaterów Wieży Spadochronowej, która wspiera działania biednej młodzieży. Działał w [[Katowice|katowickim]] kole [[Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych|Związku Kombatantów RP]] i Byłych Więźniów Politycznych. Był uważany za człowieka [[Władysław Gomułka|Władysława Gomułki]], którego uważał za największego polskiego patriotę po 1945. Wspierał działania [[generał]]a [[Mieczysław Moczar|Mieczysława Moczara]] na Górnym [[Śląsk]]u. Teksty Jana Mitręgi zamieszczał lewicowo-narodowy [[Tygodnik Ojczyzna]].

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Mitręga, Jan}}