Bazyli Degórski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
Jakas1 (dyskusja | edycje)
Linia 40:
}}
[[Plik:Degórski biblioteka.jpg|thumb|Bazyli Degórski podczas wykładu z greki klasycznej]]
'''Bazyli Degórski''' (imiona świeckie: Remigiusz Stefan; ur. 20 października 1955 w [[Łasin]]ie) – polski duchowny katolicki, [[hieromnich]], doktor teologii i [[patrologia|nauk patrystycznych]], doktor habilitowany nauk teologicznych, profesor teologii ([[tytuł naukowy|belwederski]]; zakres: [[patrologia]], [[Historia chrześcijaństwa|historia Kościoła]]), Prokurator Generalny przy Stolicy Świętej [[Paulini|Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika]] (od 1996), profesor patrologii i teologii dogmatycznej okresu patrystycznego na [[Papieski Uniwersytet Świętego Tomasza z Akwinu|Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu]] w Rzymie oraz profesor patrologii i antropologii patrystycznej na Papieskim Wydziale Teologicznym i Instytucie Duchowości [[Papieski Wydział Teologiczny i Papieski Instytut Duchowości Teresianum|"Teresianum"]] w Rzymie.
 
== Życiorys ==
W latach 1962-1970 uczęszczał do szkoły podstawowej w [[Piotrków Kujawski|Piotrkowie Kujawskim]]. W latach 1970-1974 był [[Kleryk (student)|alumnem]] [[Niższe Seminarium Duchowne Diecezji Płockiej|Niższego Seminarium Duchownego w Płocku]], gdzie pełnił funkcję [[organista|organisty]] i [[dziekanDziekan (Kościół katolicki)|dziekana]]a ogólnego (na IV roku). W latach 1974-1977 był alumnem [[Wyższe Seminarium Duchowne we Włocławku|Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku]], gdzie pełnił m.in. funkcję organisty. W sierpniu 1977 rozpoczął [[nowicjat]] w Zakonie św. Pawła Pierwszego Pustelnika (w miejscowości [[Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin|Leśniów]] koło [[Żarki|Żarek]]), kończąc go pierwszą [[Śluby zakonne|profesją zakonną]] złożoną w Leśniowie dnia 25 sierpnia 1978. W latach 1978-1981 kontynuował studia filozoficzno-teologicze w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika w Krakowie (Na Skałce). Zarówno w nowicjacie paulińskim, jak i w Wyższym Seminarium Duchownym Paulinów w Krakowie pełnił także funkcję organisty. Dnia 25 marca 1981 na [[Jasna Góra|Jasnej Górze]] w [[Częstochowa|Częstochowie]] złożył [[śluby zakonne|śluby wieczyste]] uroczyste w Zakonie św. Pawła Pierwszego Pustelnika, a 26 marca 1981 przyjął [[święcenia diakonatuDiakon|święcenia]] [[diakonatdiakon]]uatu w kościele Paulinów w [[KościółBazylika św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa w Krakowie|Krakowie (Na Skałce)]]. [[święceniaSakrament kapłańskieświęceń|Święcenia]] kapłańskie przyjął 20 czerwca 1981 na Jasnej Górze w Częstochowie (z rąk biskupa [[Stefan Bareła|Stefana Bareły]]). Od września 1981 posiada [[indult]] [[birytualista|birytualizmu]] [[Ryt bizantyjski|(obrządek bizantyńsko-słowiański)]], sprawując posługę kapłańską między innymi w żeńskim [[monaster]]ze Zaśnięcia Matki Bożej (Uspenskij) w Rzymie (Via della Pisana 342).
 
W latach akademickich 1981-1987 odbył studia specjalistyczne z teologii i nauk patrystycznych w Instytucie Patrystycznym Augustinianum [[Papieski Uniwersytet Laterański|Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego]] w Rzymie, gdzie w 1987 roku obronił pracę doktorską (dotyczącą patrystycznej [[paleografia|paleografii]] łacińskiej) pt. „Edizione critica della Vita S. Pauli Primi Eremitae di S. Girolamo”, pisaną pod kierunkiem prof. Marii Gracji Mary. W czasie pobytu w Rzymie na studiach specjalistycznych (1981-1987) prowadził także śpiewy liturgiczne lub grał na [[organy|organach]] podczas mszy świętej po polsku transmitowanej o godz. 16:30 przez [[Radio Watykańskie]]. Od 1987 członek redakcji naukowej czasopisma patrystycznego [[Vox Patrum]], wydawanego przez Międzywydziałowy Zakład Badań nad Antykiem Chrześcijańskim [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego]]. Od 1988 zastępca redaktora naczelnego rocznika naukowego Wyższego Seminarium Duchownego Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika w Krakowie – „Dissertationes Paulinorum”. Członek zwyczajny „Association Internationale d’Études Patristiques” (od 1991). Od 1994 ─ członek zwyczajny Komisji Badań nad Antykiem Chrześcijańskim (przy Sekcji Historyczno-Filologicznej [[Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II|Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego]]). Redaktor naukowy działu patrologicznego rosyjskiej "Encyklopedii Katolickiej" (od 19 I 1999). Członek Kolegium Redakcyjnego Wydawnictw [[WyższaKujawska Szkoła Humanistyczno-EkonomicznaWyższa we Włocławku|Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej we Włocławku]] (od stycznia 2009). Członek Rady Naukowej czasopisma “Biblica et Patristica Thoruniensia” wydawanego przez [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika]] w Toruniu (od 2012 roku). Członek Komitetu Naukowego “Roczników Teologii Duchowości” wydawanych przez Instytut teologii Duchowości Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (od 2012). Członek Rady naukowej „Rocznika Teologii Katolickiej” wydawanego przez Międzywydziałową Katedrę Teologii Katolickiej [[Uniwersytet w Białymstoku|Uniwersytetu w Białymstoku]] (od 2012). Członek Kolegium Redakcyjnego „Zeszytów Naukowych WSHE” wydawanych przez [[Kujawska Szkoła Wyższa we Włocławku|Wyższą Szkołę Humanistyczno-Ekonomiczną]] we Włocławku (od 22 IV 2013 roku; od sierpnia 2015 uczelnia zmieniła nazwę na: "Kujawska Szkoła Wyższa we Włocławku"). Członek Rady Programowej czasopisma naukowego “Sosnowieckie Studia Teologiczne” (od 30 V 2014). Członek Rady naukowej/programowej „Studiów Teologii Dogmatycznej” wydawanych przez Towarzystwo Teologów Dogmatyków i Katedrę Teologii Katolickiej [[Uniwersytet w Białymstoku|Uniwersytetu w Białymstoku]] (od 2015). Recenzent rocznika "Zapiski Kujawsko-Dobrzyńskie" wydawanego przez [[Włocławskie Towarzystwo Naukowe]] (od 2015).
 
W 2002 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych (specjalizacja: patrologia) na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]], a w 2008 uzyskał tytuł profesora nauk teologicznych<ref>{{Ludzie nauki|124009}}</ref><ref>{{cytuj stronę | url = http://pater.z.win.pl/index.php/czlonkowie-sekcji/2-uncategorised/19-o-prof-dr-hab-bazyli-degorski-o-s-p-p-e | tytuł = o. prof. dr hab. Bazyli Degórski, O.S.P.P.E. | opublikowany = Sekcja Patrystyczna przy Komisji ds. Nauki Katolickiej Konferencji Episkopatu Polski | data dostępu = 2013-06-06}}</ref>.
 
17 XI 2015 - [[Giovanni Tani]], [[arcybiskup]] [[Archidiecezja Urbino-Urbania-Sant'Angelo in Vado|Archidiecezji Urbino-Urbanii i Sant'Angelo in Vado]] mianował go biegłym "in re historica et archivistica" w procesie [[beatyfikacja|beatyfikacyjnym]] i [[kanonizacja|kanonizacyjnym]] [[Sługa Boży|Sługi Bożej]] [[Maria Teresa Carloni|Marii Teresy Carloni]] z [[Urbania (miasto)|Urbanii]].
 
Laureat nagrody [[Feniks (nagroda SWK)|Feniks]] (nagroda główna: "Feniks Złoty") przyznawanaj przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich: 18 IV 2015. W uzasadnieniu nagrody czytamy: "Za wybitne dokonania w dziedzinie [[Patrologia|patrologii]], [[Teologia dogmatyczna|teologii dogmatycznej]], [[antropologia religijna|antropologii patrystycznej]]. Sytuują się one na najwyższym światowym poziomie, co potwierdza powierzenie badaczowi krytyczne wydanie pism historycznych i [[Hagiografia|hagiograficznych]] w prestiżowym cyklu dzieł wszystkich [[Hieronim ze Strydonu|św. Hieronima]]. Uczony jest znawcą dziejów [[Monastycyzm|monastycyzmumonastycyzm]]u starożytnego, specjalizuje się również w [[Paleografia|paleografii]] i [[Kodykologia|kodykologii]] łacińskiej. Jego prace nad tradycją rękopiśmienną «Żywota św. [[Paweł z Teb|Pawła Pustelnika]]», jak też innych żywotów napisanych przez św. Hieronima, opracowanie tych tekstów, ich przekłady na język polski i włoski oraz liczne studia nad nimi - stanowią imponujący dorobek, godny najwyższych pochwał i wyróżnień. Rozsławiający przy tym imię polskiej, w większym sensie, zakonnej kultury humanistycznej".
 
== Publikacje ==