Terytoria Polski anektowane przez III Rzeszę: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Polacy w armii niemieckiej: Wehrmacht to całość sił, a wojska lądowe to Heer
Linia 53:
== Represje ZSRR po 17 stycznia 1945 wobec obywateli RP na terenach anektowanych przez III Rzeszę ==
Po zakończeniu okupacji niemieckiej i przejęciu władzy na terenie zajętym przez [[Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] przez podporządkowany [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] [[Rząd Tymczasowy Rzeczypospolitej Polskiej|Rząd Tymczasowy]] tysiące obywateli RP na Śląsku i Pomorzu, którzy przyjęli folkslistę zostało oskarżonych o świadomą kolaborację. W konsekwencji wielu Ślązaków (w tym działacze niepodległościowi [[Związek Polaków w Niemczech|Związku Polaków w Niemczech]]) trafiło do obozów w [[Łambinowice|Łambinowicach]] i [[Centralny Obóz Pracy w Jaworznie|Jaworznie]]<ref>Obóz w Jaworznie w czasie okupacji niemieckiej był podobozem (filią) niemieckiego obozu koncentracyjnego [[Auschwitz-Birkenau|Auschwitz]]</ref>, a także zorganizowanym w Oświęcimiu przez [[Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego|WUBP]] obozie pracy przymusowej<ref>[http://web.archive.org/web/20071026183533/http://www.silesia-schlesien.com/artikel/artikel/article/1//1/dr-adam-cyra-tajemnice-auschwitz.html Adam Cyra ''Tajemnice Auschwitz'']; [[Adam Cyra]], ''Pozostał po nich ślad'', Oświęcim 2006, s. 8; Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. Zespół Materiały, t. 221, kserokopie księgi zgonów z 1945 r.; Adam Cyra : ''Auschriften deutscher Gefangener in Block Nr. 11. Hans Berger, Erich Friedler..''., (w:) „Schlesisches Wochenblatt” („Tygodnik Śląski”) nr 19, 12-18.5.2006; ''Doświadczenia graniczne. Młodzież bada polsko-niemiecką historię (pod red. Alicji Wancerz-Gluzy i Gabriele Bucher-Dinc, ze wstępem Władysława Bartoszewskiego i Richarda von Weizsäckera)'', Warszawa 2003, s. 267-279; Andrzej Strzelecki, ''Ostatnie dni obozu Auschwitz'', Oświęcim 1995, ; Zygmunt Woźniczka, ''Z działalności polskiego i radzieckiego aparatu represji na Górnym Śląsku w 1945 r.'', (w:) ''Obozy pracy przymusowej na Górnym Śląsku'', Katowice 1994; Joseph Czarnecki, ''Last Traces: The Lost Art. of Auschwitz'', New York 1989, s. 11; Bogdan Wasztyl, ''Auschwitz 1946'', „Dziennik Polski” 1992 nr 47;</ref>.
Kilkadziesiąt tysięcy górników – obywateli Polski z terenu [[województwo śląskie (II Rzeczpospolita)|województwa śląskiego]] – zostało w kwietniu–maju 1945 aresztowanych przez [[NKWD]] po publicznym wezwaniu do zgłoszeniuzgłoszenia się do pracy w kopalniach i wywiezionych następnie do pracy przymusowej w kopalniach [[Donieckie Zagłębie Węglowe|Donbasu]]. Do Polski wrócili po dziesięciu latach nieliczni.
 
Dramatyczna była sytuacja rodzin mieszanych lub o niesprecyzowanym statusie etnicznym. Mówiący po polsku [[Ślązacy]], [[Mazurzy]], [[Warmiacy]] i [[Kaszubi]], w tym polscy działacze niepodległościowi (także działacze plebiscytowi z lat 1919 -1921), zmuszani byli przez władze komunistyczne do opuszczenia swoich domów i wyjazdu do Niemiec.