Prasa kobieca: Różnice pomiędzy wersjami

'''Prasa kobieca''' – [[sektor (ekonomia)|sektor]] [[czasopismo|czasopism]] o profilu kształtowanym pod kątem potrzeb czytelniczych kobiet i ich sytuacji społecznej. W czasopismach kobiecych oprócz artykułów publicystycznych, [[reportaż]]y, [[felieton]]ów, utworów literackich, zamieszczane są rubryki poświęcone sprawom mody, gospodarstwa domowego, problematyce rodziny i wychowania dzieci itp.

 

== Historia ==

 

„[[Kobieta Współczesna]]”, tygodnik wydawany przez Emilię Grocholską a redagowany początkowo przez Wandę Pałczyńską, później przez [[wydawca|wydawczynię]]. Tygodnik ukazał się wiosną 1927 r. od razu skupił wokół siebie liczne grono znanych publicystek i działaczek społecznych. „Kobieta Współczesna” składała się z 2 odrębnych części: jednej stanowiącej właściwy „tygodnik społeczno-literacki"(w objętości 6 kolumn) i drugiej, która pod tytułem „Mój Dom” zawierała – na 10 kolumnach – przepisy gospodarskie, dział mody, porad praktycznych itp. Wśród stałych współpracowniczek wymienić można Helenę Ceysingerównę, Irenę Jabłonowską, Helenę Boguszewską, Cecylię Walewską, Marię Czapską. Utwory literackie zamieszczały Maria Kuncewiczowa, Maria Dąbrowska, [[Zofia Nałkowska]], Wanda Malcer. Na łamach „Kobiety Współczesnej” publikowała Dąbrowska pierwszy tom [[Noce i dnie (powieść)|''Nocy i dni'']], ożywiona akcję publicystyczną prowadziła redakcja tygodnika m.in. na temat karalności przerywania ciąży, wiele uwagi poświęcano zagadnieniom pozycji prawnej kobiety-pracownicy, przygotowaniu kobiet do aktywnego udziału w życiu społecznym. „Kobieta Współczesna” nie zdobyła szerszej publiczności i podobnie jak „Bluszcz” musiała zadowalać się nakładem nie przekraczającym 10 000 egz., pozostając pismem o dość określonym profilu politycznym, skierowanym do kobiet zaangażowanych w życie publiczne kraju.

==Okres powojenny==

Od lat 1960 [[Cosmopolitan]] jest pismem dla kobiet.

===PRL===

Od 1948 ukazuje się [[Przyjaciółka]], której nakład sięgał 3 milionów.