Bronisław Laskownicki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot porządkuje kategorie; zmiany kosmetyczne
Lowdown (dyskusja | edycje)
Linia 31:
Działał także na niwie społeczno-politycznej. Od 1905 zasiadał w radzie miejskiej. Działał w [[Stronnictwo Postępowo-Demokratyczne|Stronnictwie Postępowo-Demokratycznym]] w Galicji, pełnił funkcję [[Komendanci główni Związku Strzeleckiego|prezesa Związku Strzeleckiego]], w 1911 był współtwórcą Polskiego Stronnictwa Postępowego. W 1911 był współzałożycielem i pierwszym prezesem Towarzystwa Opieki nad Więźniami Politycznymi w Rosji. Od listopada 1911 do marca 1912 sprawował stanowisko prezesa klubu piłkarskiego [[Czarni Lwów]]. Był współzałożycielem Związku Popierania Turystyki królewskiego miasta Lwowa. Z jego inicjatywy założono Zakład Ubezpieczeń Urzędników Prywatnych we Lwowie. Był bliski obozowi [[Sanacja|sanacji]]. Należał do [[Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem|Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = Ewa Wójcik | tytuł = Praca redakcji gazety „Wiek Nowy” (1901–1939) w świetle źródeł archiwalnych | czasopismo = [[Rocznik Historii Prasy Polskiej]] | strony = 109 | issn = 1509-1074 | data = Tom XIII / 2010, zeszyt 1-2 (25-26) | url = http://mbc.malopolska.pl/Content/63937/06.pdf}}</ref>
 
Tuż odzyskaniu niepodległości przez Polskę działał we lwowskiej Naczelnym Komitecie Narodowym, [[Tymczasowy Komitet Rządzący|Tymczasowym Komitecie Rządzącym]] powołanym 23 listopada 1918<ref>{{Cytuj książkę | autor = Agnieszka Biedrzycka | tytuł = Kalendarium Lwowa 1918–1939 | miejsce = Kraków | data = 2012 | strony = 1-2 | isbn = 97883-242-1542-3 | url = http://www.publio.pl/files/samples/dd/5a/e8/75573/Kalendarium_Lwowa_1918-1939_demo.pdf}}</ref>, Komisji Rządzącej jako szef resortu łączności. W 1919 bez powodzenia kandydował do [[Sejm Ustawodawczy (1919–1922)|Sejmu Ustawodawczego]]. W okresie [[II Rzeczpospolita|II Rzeczpospolitej]] prócz pracy redaktora naczelnego był wydawcą, w 1930 przekształcił przedsiębiorstwo „Wiek Nowy” Spółka Wydawnicza i Drukarska we Lwowie w koncern prasowy „Prasa Nowa”, którego został akcjonariuszem i członkiem dyrekcji (prócz własnego dziennika „Wiek Nowy” wydawał także [[Express Poranny (dziennik)|„Express Poranny”]], [[Express Wieczorny (Lwów)|„Express Wieczorny”]] i tygodnik [[Niedziela Rano|„Niedziela Rano”]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = Ewa Wójcik | tytuł = Praca redakcji gazety „Wiek Nowy” (1901–1939) w świetle źródeł archiwalnych | czasopismo = [[Rocznik Historii Prasy Polskiej]] | strony = 98 | issn = 1509-1074 | data = Tom XIII / 2010, zeszyt 1-2 (25-26) | url = http://mbc.malopolska.pl/Content/63937/06.pdf}}</ref>. Został zastępcą szefa sekcji propagandowej w ramach powołanego 5 października 1936 Obywatelskiego Komitetu Akcji na rzecz [[Fundusz Obrony Narodowej|Funduszu Obrony Narodowej]] we Lwowie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Obywatelski Komitet Akcji na rzecz Funduszu Obrony Narodowej | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810-1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 2 | data = Nr 240 z 18 października 1936 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=44592}}</ref>. W 1938 był współorganizatorem konferencji założycielskiej [[Stronnictwo Demokratyczne|Stronnictwa Demokratycznego]]. Jego gabinet we Lwowie mieścił się przy ulicy Sokoła 4. Był wieloletnim radnym [[Rada Miasta Lwowa (II RP)|Rady Miasta Lwowa]] w okresie [[II Rzeczpospolita|II Rzeczpospolitej]], będącwybrany w [[Wybory samorządowe w Polsce w 1934 roku|wyborach samorządowych 1934]] z ramienia listy nr 1 (prorządowej)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Oficjalne wyniki wyborów do Rady Miejskiej we Lwowie | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 3 | data = Nr 130 z 31 maja 1934 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=45014}}</ref>, był członkiem Polskiego Koła Radzieckiego<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Kronika miejska. Nowe prezydium Polskiego Koła Radzieckiego | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 3 | data = Nr 52 z 4 marca 1936 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=44357}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Prof. Fr. Bujak i prof. K. Bartel laureatami nagrody naukowej miasta Lwowa | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810-1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 2 | data = Nr 73 z 31 marca 1938 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=94436}}</ref>.
 
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] i [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] we wrześniu 1939, po nastaniu [[Okupacja sowiecka ziem polskich (1939–1941)|okupacji sowieckiej]] jego majątek został znacjonalizowany przez sowietów. Po [[Atak Niemiec na ZSRR|ataku Niemiec na ZSRR]] z czerwca 1941 przeniósł się na tereny [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacja przez Niemców]] do Warszawy. Pozostał tam do 1944, a po upadku [[Powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] przez obóz [[Durchgangslager Pruszków]] trafił do [[Proszowice|Proszowic]], gdzie zmarł 4 października 1944. Został pochowany na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim w Krakowie]].