Augusta Wiktoria ze Szlezwika-Holsztynu-Sonderburga-Augustenburga: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nazwę sekcji
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Linia 69:
Augusta miała mniej serdeczne relacje z niektórymi szwagierkami, zwłaszcza z księżną [[Zofia Hohenzollern (1870-1932)|Zofią]], żoną [[Konstantyn I Grecki|następcy greckiego tronu]]. W [[1890]] r. Zofia ogłosiła swoją chęć porzucenia [[luteranizm]]u i przejścia na [[prawosławie]]. Augusta się temu sprzeciwiła, informując szwagierkę, że ten krok nie spotka się z aprobatą cesarza. Zofia zostanie pozbawiona prawa wstępu do Niemiec, a jej dusza trafi do piekła. Zofia odparła na to, że zmiana religii to jej prywatna sprawa. Taka odpowiedź zdenerwowała Augustę, która wkrótce przedwcześnie urodziła syna, [[Joachim Hohenzollern|Joachima]]. Czy ten wcześniejszy poród miał związek ze sprawą Zofii nie wiadomo, aczkolwiek w liście do matki Wilhelm pisał, że gdyby dziecko zmarło byłaby to wina Zofii. W Niemczech znana była ze swojej dobroci i pobożności (ufundowała kilkanaście kościołów, w tym Augustakirche w Sopocie).
 
[[9 listopada]] [[1918]] r., wskutek trudnej sytuacji Niemiec podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]], w Niemczech obalono monarchię. Wilhelm i Augusta udali się do [[Holandia|Holandii]], gdzie osiedlili się w Haus Doorn. Gdy w 1920 roku opuszczała Niemcy, służba pałacowa żegnała ją szlochając. Ostatnie lata życia nie były szczęśliwe dla byłej cesarzowej. Rewolucja, obalenie monarchii, popsucie się jej małżeństwa (związek Wilhelma z [[Hermina Reuss-Hohenzollern|Hermin von Schönaich-Carolath]]<ref>[[Jerzy Piotr Majchrzak]], ''Hermine von Reuss (1887-1947). Ostatnia "cesarzowa" niemiecka'' [w:] ''Znani zielonogórzanie XIX i XX wieku'', red. Hieronim Szczegóła, Zielona Góra, "Verbum", 1996, {{ISBN |83-901114-2-X}}</ref>, wreszcie samobójstwo Joachima podłamały Augustę, która zmarła w [[1921]] r. Nigdy nie zwiedziła [[Luwr]]u, co było jej największym marzeniem. Została pochowana w [[Poczdam]]ie w ogrodzie [[Sanssouci]] w tzw. ''Antikentempel'', gdzie spoczywa wraz z drugą żoną Wilhelma II, Herminą von Schönaich-Carolath, dwoma synami i wnukiem Wilhelmem.
 
Była ewangeliczką. Dla [[Kościół Zbawiciela w Katowicach-Szopienicach|Kościoła Zbawiciela w Katowicach-Szopienicach]] ufundowała ołtarz, a Kościołowi Pamiątkowemu im. Fryderyka III w [[Polanica-Zdrój|Polanicy-Zdroju]] podarowała biblię ołtarzową z własnoręcznym wpisem<ref>Henryk Grzybowski, Historia kościoła i parafii ewangelickiej w Polanicy Zdroju [w:] ''Polanica Zdrój wczoraj i dziś'', tom I red. Henryk Grzybowski, Georg Wenzel, Nowa Ruda-Polanica Zdrój 2006</ref>. Była również fundatorką nowego kościoła w [[Jarnołtówek|Jarnołtówku]] (wówczas ''Arnoldsdorf'') – stary został zniszczony przez powódź (jej wizytę upamiętnia pomnik). Na jej cześć [[zatoka Cesarzowej Augusty]] na [[Papua-Nowa Gwinea|Papui-Nowej Gwinei]] otrzymała swoją nazwę.