Główna Biblioteka Judaistyczna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie |
m {{fakt}} |
||
Linia 27:
== Opis ==
Została założona w latach 1879-1880 jako biblioteka [[Wielka Synagoga w Warszawie|Wielkiej Synagogi w Warszawie]] z inicjatywy [[Ludwik Natanson|Ludwika Natansona]], który pomysł jej założenia przedstawił już w 1860. Środki na założenie biblioteki zostały zebrane w drodze zbiórki publicznej. W dalszym istnieniu wspomagały ją zarówno osoby prywatne jak i komitet synagogi. Przez wiele lat, aż do 1914 działała przy bibliotece Komisja Historyczna, której zadaniem było pozyskiwanie zbiorów, to jest głównie dokumentów archiwalnych [[kahał]]ów i rozmaitych rękopisów{{Fakt|data=2016-11}}. Pracami tej komisji kierował [[Samuel Poznański]]. Wieloletnim bibliotekarzem był [[Mojżesz Moszkowski]].
W 1927 z inicjatywy [[Mojżesz Schorr|Mojżesza Schorra]] rozpoczęto prace przy wznoszeniu siedziby biblioteki. Zakończyły się one w 1936 kiedy to oddano do użytku gmach przy [[Ulica Tłomackie w Warszawie|ul. Tłomackie]]. W budynku swą siedzibę miał także [[Instytut Nauk Judaistycznych]]{{Fakt|data=2016-11}}.
Od listopada 1940 do marca 1942 budynek znajdował się w granicach [[Getto warszawskie|warszawskiego getta]]. Mieściły się w nim kolejno: siedziba Żydowskiej Samopomocy Społecznej, punkt etapowy dla Żydów wysiedlonych z Niemiec i magazyn mebli zrabowanych w getcie. Przetrwał, choć uszkodzony, zarówno [[powstanie w getcie warszawskim]] jak i [[powstanie warszawskie]]. Zbiory biblioteki zostały zrabowane przez Niemców. Po wojnie ich część udało się odzyskać (według innego źródła Biblioteka utraciła 100% swoich zbiorów, tj. 40 tys. jednostek)<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Majewski | imię = Piotr | tytuł = Wojna i kultura. Instytucje kultury polskiej w okupacyjnych realiach Generalnego Gubernatorstwa 1939–1945 | wydawca = Wydawnictwo TRIO | miejsce = Warszawa | data = 2005 | strony = 272 | isbn = 83-7436-003-8}}</ref>.
| |||