Głogów: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Linia 247:
[[Plik:Polskie-nazwy śląskich miejscowosci z patentu Fryderyka II 1750.jpg|thumb|250px|Głogów wśród innych nazw śląskich miejscowości w urzędowym [[Prusy (państwo)|pruskim]] dokumencie z 1750 roku wydanym w [[Język polski|języku polskim]] w [[Berlin]]ie<ref name="sbc.org.pl">[http://www.sbc.org.pl/dlibra/doccontent?id=26222&from=FBC Pruski dokument z roku 1750 ustalający urzędowe opłaty na Śląsku – „Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750”].</ref>.]]
[[Plik:Ansicht Glogau um 1850.jpg|thumb|Historyczny widok Głogowa ''staloryt'', 1850 r.]]
Nazwa miasta pochodzi od słowa ''glogh'', które oznacza ''cierń'' lub ''kolec''. Początkowo ''głogiem'' nazywano wszystkie krzewy kłujące, aby z czasem zawęzić tę nazwę do jednej rośliny [[głóg|głogu]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.glogow.pl/ezg/index.php/Głogów_–_etymologia_nazwy |tytuł=Głogów – etymologia nazwy |data dostępu=2011-10-29}}</ref>. Odnosi się ona do właściwości terenów, na których miejscowość została założona i ma związek z roślinnością charakterystyczną dla tego obszaru – ''teren porośnięty głogiem''{{r|Adamy}}<ref>Maria Malec, „Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski”, PWN, {{ISBN |83-01-13857-2}}.</ref>. Niemiecki językoznawca Heinrich Adamy swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we [[Wrocław]]iu wymienia nazwę miasta zanotowaną w dokumencie z 1213 roku ''Glogow'' podając jej znaczenie ''„Weissdornstadt”'' – ''„Miasto głogu”''{{r|Adamy}}.
 
Nazwę miasta w [[Łacina|zlatynizowanej]] formie ''cum urbem Glogua'' oraz ''urbs Glogus'' notuje [[Thietmar z Merseburga#Kronika|Kronika Thietmara]] w roku 1010<ref>„Thietmari meseburgensis episcopi chronicon”, Fridericus Kurze, Hannoverae, Impensis Bibliopolii Hahniani, 1889, s. 58.</ref>. W 1120 roku wzmiankowany był ''duce Woyslao Glogoviensi''<ref>Dominik Nowakowski „Siedziby książęce i rycerskie księstwa głogowskiego w średniowieczu”, PAN O/Wrocław, Wrocław 2008, s. 330.</ref>. Później występują także inne warianty tej nazwy: ''Glogov'' (1155), ''castra Glogova'' (1157) oraz ''Glogou'' w roku 1208 w falsyfikacie dokumentu z XIV w.<ref>[http://www.glogow.pl/ezg/index.php/G%C5%82og%C3%B3w_%E2%80%93_etymologia_nazwy Etymologia nazwy miasta na stronach Głogowa.]</ref> W średniowieczu występowała również nazwa w formie żeńskiej ''Głogowa''.<br />Na przestrzeni dziejów występowały następujące niemieckie formy nazwy miasta od XI do XX w. – ''Glogau'' oraz ''Gross-Glogau'' (XV-XIX w.).