Hüsker Dü: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Linia 23:
 
== Historia ==
Powstał w 1979, kiedy wokalista/gitarzysta [[Bob Mould]], basista Greg Norton, wokalista/perkusista [[Grant Hart]] i klawiszowiec Charlie Pine zaczęli razem grać<ref name="HD1">Michael Azerrad, ''Our Band Could Be Your Life'', Little Brown and Company, 2001. {{ISBN |0-316-78753-1}}, str. 161</ref>. Mould był wówczas studentem pierwszego roku w Macalester College i często bywał w sklepie z płytami, gdzie sprzedawcą był Hart. Z kolei Hart spotkał po raz pierwszy Nortona, gdy obaj składali podanie o tę samą pracę. Mould i Hart byli zagorzałymi fanami [[Ramones]] i po zwerbowaniu Nortona i Pine'a utworzyli zespół. Nazwa zespołu Hüsker Dü została zapożyczona od nazwy pamięciowej gry dla dzieci ''Husker Du?'' (popularnej w [[Dania|Danii]] i [[Szwecja|Szwecji]] w latach 60.). ''Husker du?'' dosłownie oznacza w językach [[język duński|duńskim]] i [[język norweski|norweskim]] ''czy pamiętasz?''<ref>Zobacz: [[wikt:huske|huske]] i [[wikt:du|du]] w [[Wikisłownik]]u</ref>. [[Znaki diakrytyczne]] użyte w nazwie grupy nie mają nic wspólnego z [[ortografia|ortografią]] ani wymową, jest to tzw. "[[Heavymetalowy umlaut|heavymetalowy pseudoumlaut]]". Mould w jednym z wywiadów przyznał, że przypadła mu do gustu tajemniczość słów, które wyróżniały się na tle innych nazw zespołów punkowych<ref name="HD1"/>
 
Zespół zadebiutował 30 marca 1979 i jeszcze tego samego dnia został z niego wyrzucony Pine. Do 1980 Hüsker Dü grał regularnie w Minneapolis. Przez ten czas ich muzyka ciągle się rozwijała. Grali szybko, głośno i dynamicznie – wyróżniając się spośród innych zespołów punkrockowych. W 1981 roku firma Terry'ego Katzmana Reflex Records wypuściła ich pierwszy [[Singel (muzyka)|singel]]: "[[Statues]]". Ponadto zwrócili na siebie uwagę [[Jello Biafra|Jello Biafry]] z [[Dead Kennedys]] i członków [[Black Flag]], z którymi zaczęli występować i tym samym zyskiwać sobie fanów. Wkrótce podpisali kontrakt z [[Greg Ginn|Gregiem Ginnem]] i znaleźli się w jego wytwórni [[SST Records]].
 
Ich dwa pierwsze albumy: ''[[Land Speed Record]]'' (koncertowy; 1982) i ''[[Everything Falls Apart]]'' (studyjny; 1983) prezentowały dość gwałtowną muzykę. Następny minialbum ''[[Metal Circus]]'' z 1983 przezentował już lepsze umiejętności muzyków od strony technicznej i kompozytorskiej. Był bardziej melodyjny niż jego dwaj poprzednicy, choć równie intensywny<ref name="All">{{cytuj stronę| url = http://www.allmusic.com/album/metal-circus-mw0000651417| tytuł = Hüsker Dü "Metal Circus"| data dostępu = 28 czerwca 2014| autor = Stephen Thomas Erlewine| opublikowany =[[AllMusic|Allmusic]]| praca = | data = | język = en}}</ref>. Dużą popularność zdobył utwór "Diane", który często był emitowany przez dziesiątki stacji radiowych w [[kampus]]ach studenckich na terenie USA<ref name="HD2">Michael Azerrad, ''Our Band Could Be Your Life'', Little Brown and Company, 2001. {{ISBN |0-316-78753-1}}, str. 173</ref>.
 
W 1984 ukazał się na rynku podwójny album ''[[Zen Arcade]]'', który został nagrany i zmiksowany w ciągu 45 godzin kosztem 3200 dolarów<ref name="HD3">Michael Azerrad, ''Our Band Could Be Your Life'', Little Brown and Company, 2001. {{ISBN |0-316-78753-1}}, str. 181</ref>. ''Zen Arcade'' jest [[album koncepcyjny|albumem koncepcyjnym]] przedstawiającym historię młodego chłopaka, który opuszcza dom, by w obliczu otaczającej go trudnej rzeczywistości odnaleźć swoje miejsce w życiu. Płyta zdobyła uznanie wielu krytyków, którzy później uznali ją za największe osiągnięcie zespołu. Pozwoliła również grupie zaistnieć poza środowiskiem punkowym<ref name="HD4">Michael Azerrad, ''Our Band Could Be Your Life'', Little Brown and Company, 2001. {{ISBN |0-316-78753-1}}, str. 183</ref>. David Fricke z magazynu muzycznego ''[[Rolling Stone]]'' określił ją mianem [[thrashcore|thrashowej]] ''[[Quadrophenia|Quadrophenii]]''<ref name="RS">{{cytuj stronę| url = http://www.rollingstone.com/music/albumreviews/zen-arcade-19850214| tytuł = Hüsker Dü "Zen Arcade"| data dostępu = 28 czerwca 2014| autor = David Fricke| opublikowany =[[Rolling Stone]]| praca = | data = | język = en}}</ref>. Album sprzedawał się na tyle dobrze, że SST Records, która swoje najpopularniejsze płyty sprzedawała w liczbie tysięcy kopii, tym razem miała problem z nadążaniem z produkcją<ref name="HD5">Michael Azerrad, ''Our Band Could Be Your Life'', Little Brown and Company, 2001. {{ISBN |0-316-78753-1}}, str. 182</ref>.
 
Płyty: ''[[New Day Rising]]'' i ''[[Flip Your Wig]]'' (obie z 1985) nagrane i wydane za ciosem swojej wielkiej poprzedniczki prezentowały kontynuację nurtu – niekiedy nawet całkowicie uspokajając gwałtowność i ton – nawiązując momentami do muzyki [[Muzyka pop|pop]] lat 60. XX wieku<ref name="All1">{{cytuj stronę|url=http://www.allmusic.com/album/new-day-rising-mw0000194219| tytuł = Hüsker Dü "New Day Rising"| data dostępu = 28 czerwca 2014| autor = Stephen Thomas Erlewine| opublikowany =[[AllMusic|Allmusic]]| praca = | data = | język = en}}</ref><ref name="All2">{{cytuj stronę|url=http://www.allmusic.com/album/flip-your-wig-mw0000190362| tytuł = Hüsker Dü "Flip Your Wig"| data dostępu = 28 czerwca 2014| autor = Stephen Thomas Erlewine| opublikowany =[[AllMusic|Allmusic]]| praca = | data = | język = en}}</ref>.
 
W czasie sesji nagraniowej do albumu ''Flip Your Wig'' wytwórnia [[Warner Bros.]] zaproponowała zespołowi kontrakt płytowy. Muzycy czując, że dotychczasowa współpraca z firmą SST Records – która borykała się z ciągłymi problemami dystrybucyjnymi (co utrudniało sytuację Hüsker Dü na rynku muzycznym) – osiągnęła maksymalny pułap możliwości, postanowili podpisać umowę z Warnerem, zastrzegając sobie jednak prawo do pełnej kontroli nad poczynaniami artystycznymi<ref name="HD6">Michael Azerrad, ''Our Band Could Be Your Life'', Little Brown and Company, 2001. {{ISBN |0-316-78753-1}}, str. 190</ref>
 
Dwie kolejne płyty z 1986 i 1987 nagrane dla Warnera: ''[[Candy Apple Grey]]'' i ''[[Warehouse: Songs and Stories]]'' ukazały zespół jako dojrzały w warstwie zarówno muzycznej jaki i tekstowej. Po samobójstwie menadżera grupy Davida Savoya (tuż przed wydaniem albumu ''Warehouse: Songs and Stories''), większość jego obowiązków przejął Bob Mould. W tym czasie konflikt między nim a Grantem Hartem na tle osobistym i artystycznym przybrał na sile co doprowadziło do rozpadu zespołu<ref name="HD7">Michael Azerrad, ''Our Band Could Be Your Life'', Little Brown and Company, 2001. {{ISBN |0-316-78753-1}}, str. 194</ref>.
 
W październiku 1994 roku ukazał się zapis ostatnich koncertów Hüsker Dü z 1987 roku pt. ''[[The Living End (album)|The Living End]]''<ref name="All3">{{cytuj stronę|url=http://www.allmusic.com/album/the-living-end-mw0000111792| tytuł = Hüsker Dü "The Living End"| data dostępu = 28 czerwca 2014| autor =| opublikowany =[[AllMusic|Allmusic]]| praca = | data = | język = en}}</ref>.