Junkers Ju 390: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+ grafika
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Linia 75:
Do służby został oddany tylko jeden egzemplarz samolotu. W [[styczeń|styczniu]] [[1944]] do bazy lotnictwa morskiego w [[Mont-de-Marsan]] dotarł Ju 390 V2, który posiadając ogromne zapasy paliwa był wykorzystywany do dalekodystansowych lotów patrolowych. Podczas jednego z nich przeleciał [[Ocean Atlantycki]], zbliżył się na odległość 20 km do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]] i zawrócił nie niepokojony przez obronę powietrzną [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]]. Krytycy tego zdarzenia uważają że nie ma solidnych dowodów że ta misja miała miejsce, choć leżała w zasięgu możliwości samolotu. Według wspomnień [[Albert Speer (ojciec)|Alberta Speera]], w innej misji dalekodystansowej samolot przeleciał nad [[Arktyka|Arktyką]] i wylądował w [[Japonia|Japonii]]. To zdarzenie też jest podawane w wątpliwość z braku dowodów. W każdym razie samolot wywarł duże wrażenie na [[Japończycy|Japończykach]], że w sierpniu 1944 roku zakupili oni od [[Niemcy|Niemców]] licencję na będący dopiero w fazie projektu seryjny samolot Ju 390 A-1. Pod koniec [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w [[1945]] Ju 390 V2 przydzielony został do tajnych misji transportowych, których celem było wywiezienie depozytów i dóbr III Rzeszy za granicę. W operacji o kryptonimie [[ODESSA]] samolot latał do [[Norwegia|Norwegii]] i – być może – do [[Argentyna|Argentyny]].
== Bibliografia ==
* Marek Murawski. ''Samoloty Luftwaffe 1933-1945. Tom II''. Warszawa 1997. {{ISBN |83-86776-03-X}}
* Igor Witkowski. ''Supertajne bronie Hitlera. Część 2''. Warszawa 1998. {{ISBN |83-903463-3-8}}
 
== Linki zewnętrzne ==