Syryjska Partia Socjal-Nacjonalistyczna: Różnice pomiędzy wersjami

Ugrupowanie założone zostało na bazie powstałego 16 listopada 1932 roku kółka młodych intelektualistów. Jego założycielem był pochodzący z libańskiej rodziny [[prawosławie|prawosławnych chrześcijan]] [[Antun Sa’ada]]<ref name=S>S. M. Moubayed, Steel & Silk. ''Men and Women who shaped Syria 1900-2000'', Cune Press, 9781885942418, s. 321-323.</ref><ref>McHugo J.: Syria. ''From the Great War to the Civil War''. Londyn: Saqi Books, 2014, s. 115-117. {{ISBN |9780863567537}}.</ref>. Partia od początku przyjęła ideologię syryjskiego nacjonalizmu. Większość jej działaczy stanowili początkowo studenci i młodzi intelektualiści wywodzący się z mniejszości religijnych (głównie [[alawici]] i [[chrześcijaństwo|chrześcijanie]])<ref>McHugo J.: Syria. ''From the Great War to the Civil War''. Londyn: Saqi Books, 2014, s. 256. {{ISBN |9780863567537}}.</ref><ref>Zdanowski J.: ''Historia Bliskiego Wschodu w XX wieku''. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2010, s. 233. {{ISBN |9788304050396}}.</ref>. Początkowo działała wyłącznie w podziemiu. Pierwsza legalna konferencja partii odbyła się w roku 1935 w [[Bejrut|Bejrucie]]. Na konferencji partia oznajmiła ponadto że nieuznaje niesuwerennego państwa [[Wielki Liban|libańskiego]], żądając, by połączyło się ono z [[Republika Syryjska|Republiką Syryjską]]. Władze mandatowe uznały grupę za niebezpieczną i 10 grudnia 1935 aresztowały Sa’ada oskarżając go o [[zdrada stanu|zdradę stanu]]. Proces przywódcy socjalnacjonalistów był szeroko komentowany w mediach. Sa’ad za linię obrony przyjął atak na [[Francja|Francję]] odpowiedzialnej za ustanowienie w rejonie systemu mandatowego. Linia obrony zawiodła a przywódca został skazany na wieloletnie więzienie<ref>McHugo J.: ''Syria. From the Great War to the Civil War''. Londyn: Saqi Books, 2014, s. 115. {{ISBN |9780863567537}}.</ref><ref name=S>S. M. Moubayed, Steel & Silk. ''Men and Women who shaped Syria 1900-2000'', Cune Press, 9781885942418, s. 321-323.</ref>.

Sa’ad więzienie opuścił po przedwczesnym zwolnieniu w 1938 roku. Po zwolnieniu z więzienia potajemnie udał się do [[Europa|Europy]] skąd przyszły [[faszyzm|faszystowskie]] (choć sam Sa'ad odrzucał faszyzm jako ideologie ze względu na zbyt duże nagłośnienie kwestii rasowych<ref name=G>{{cytuj stronę |url=http://www.geopolityka.org/analizy/700-syryjska-partia-socjal-nacjonalistyczna---chrzescijanski-sojusznik-syrii-w-libanie |tytuł=Jarosław Tomasiewicz: Syryjska Partia Socjal-Nacjonalistyczna - chrześcijański sojusznik Syrii w Libanie}}</ref>) inspiracje i wzór tworzenia przy partii paramilitarnych organizacji młodzieżowych<ref>McHugo J.: ''Syria. From the Great War to the Civil War''. Londyn: Saqi Books, 2014, s. 115-117. {{ISBN |9780863567537}}.</ref><ref name=S>S. M. Moubayed, Steel & Silk. ''Men and Women who shaped Syria 1900-2000'', Cune Press, 9781885942418, s. 321-323.</ref><ref name=G>{{cytuj stronę |url=http://www.geopolityka.org/analizy/700-syryjska-partia-socjal-nacjonalistyczna---chrzescijanski-sojusznik-syrii-w-libanie |tytuł=Jarosław Tomasiewicz: Syryjska Partia Socjal-Nacjonalistyczna - chrześcijański sojusznik Syrii w Libanie}}</ref>. W trakcie trwania [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pracował w [[Berlin|berlińskim]] radiu, popierając wojnę [[III Rzesza|III Rzeszy]] przeciwko Francji i [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]<ref name=S>S. M. Moubayed, Steel & Silk. ''Men and Women who shaped Syria 1900-2000'', Cune Press, 9781885942418, s. 321-323.</ref>. Do kraju powrócił w 1947 roku<ref name=S>S. M. Moubayed, Steel & Silk. ''Men and Women who shaped Syria 1900-2000'', Cune Press, 9781885942418, s. 321-323.</ref><ref>McHugo J.: Syria. ''From the Great War to the Civil War''. Londyn: Saqi Books, 2014, s. 115-117. {{ISBN |9780863567537}}.</ref>.